Σχετικά με την μη διανομή εκπαιδευτικού υλικού για την ενίσχυση της ελληνομάθειας στους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας.

Αθήνα, 23 Οκτωβρίου 2012


ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού 


Θέμα: Σχετικά με την μη διανομή εκπαιδευτικού υλικού για την ενίσχυση της ελληνομάθειας στους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας

Κύριε Υπουργέ,

Όπως γνωρίζετε, στα στοχευμένα μέτρα που έχει από χρόνια υιοθετήσει η Ελληνική Πολιτεία, με στόχο την αναβάθμιση της εκπαίδευσης και την αρμονική ένταξη των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης στο εκπαιδευτικό σύστημα και την ευρύτερη κοινωνία, συμπεριλαμβάνεται και το “Πρόγραμμα για την Εκπαίδευση των Παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης”, το οποίο λειτουργεί από το 1997, προωθώντας σειρά δράσεων για την ενίσχυση της ελληνομάθειας με τη συμμετοχή, μέχρι σήμερα, χιλιάδων παιδιών από τη μειονότητα.

Στο πλαίσιο του ίδιου προγράμματος, μετά από προκήρυξη του Υπουργείου Παιδείας το 2002 και 2004, συνεγράφη, για τα παιδιά της μειονότητας που φοιτούν στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση, συμπληρωματικό εκπαιδευτικό υλικό, για τα μαθήματα της ελληνικής γλώσσας, της λογοτεχνίας, των μαθηματικών, της φυσικής και της ιστορίας. Παρά το γεγογός ότι για την παραγωγή του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού υλικού αφιερώθηκε μεγάλος όγκος εργασίας και δαπανήθηκαν ευρωπαϊκά κονδύλια, το υλικό εγκρίθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και απεστάλη αρμοδίως στον ΟΕΔB προκειμένου να εκτυπωθεί και να διανεμηθεί σε όλα τα δημόσια γυμνάσια της Θράκης καθώς και στα δύο μειονοτικά, παραμένει ακόμη αναξιοποίητο στις αποθήκες του ITYE-«Διόφαντος».  

Επειδή η χρήση του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού υλικού μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην προώθηση της ελληνομάθειας μεταξύ των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας, κάτι το οποίο συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την κοινωνική ένταξη των παιδιών αυτών, 

επειδή το υλικό αυτό έχει παιδαγωγική αποτελεσματικότητα αφού έχει διαμορφωθεί ειδικά για μαθητές με μητρική γλώσσα διαφορετική από την ελληνική και έχει δοκιμαστεί επιτυχώς στα δημόσια γυμνάσια της Θράκης με μαθητές της μειονότητας, 

επειδή το σύγχρονο σχολείο που προωθείται από το Υπουργείο Παιδείας βασίζεται στη χρήση πολλαπλών εκπαιδευτικών υλικών και στο πνεύμα της διαφοροποιημένης παιδαγωγικής ώστε ο εκπαιδευτικός να μπορεί να χειριστεί αποτελεσματικά μαθητές και μαθήτριες με διαφορετικούς ρυθμούς μάθησης και,  

επειδή η μη αξιοποίηση αυτού του υλικού θα αποτελέσει κακό παράδειγμα αδικαιολόγητης κατασπατάλησης ευρωπαϊκών πόρων σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας,  

ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

1.Για ποιους λόγους καθυστερεί η διανομή του ανωτέρω εκπαιδευτικού υλικού στα σχολεία της μειονότητας ενώ το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας είχε εγκρίνει τόσο την παραγωγή, όσο και τη διανομή του; 

2.Προτίθεται ο κ. Υπουργός να προχωρήσει σε έκδοση σχετικής οδηγίας για την άμεση διανομή και αξιοποίησή του;
  
Οι ερωτώντες βουλευτές


ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ


ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ

Μειονοτική εκπαίδευση.

Μαρία Ρεπούση
Βουλευτής  Α΄ Πειραιά

Πειραιάς, 24/10/2012


Θέμα: Σχετικά με την απάντηση του Υπουργού Παιδείας στην επίκαιρη ερώτησή μου για το θέμα της μη εισαγωγής φοιτητών και φοιτητριών από τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ 


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δεν απάντησε στην Βουλή ο Υπουργός Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού σε επίκαιρη ερώτησή μου αναφορικά με την μη εισαγωγή φοιτητών και φοιτητριών από τη μουσουλμανική μειονότητα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ κατά την φετινή ακαδημαϊκή χρονιά. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η μη έκδοση υπουργικής απόφασης που να προσδιορίζει συγκεκριμένο αριθμό εισακτέων στο εν λόγω τμήμα, όπως είχε γίνει το 2011, ήταν παράβλεψη και ότι δεν θα επαναληφθεί. 

Τα δίγλωσσα προγράμματα των μειονοτικών σχολείων χρειάζονται εκπαιδευτικούς και της μειονότητας καλά εκπαιδευμένους σε πανεπιστημιακά τμήματα όπως αυτά που εκπαιδεύουν τους μελλοντικούς εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα σχολεία της χώρας. 

Ζητούμε από τον Υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο να δεσμευθεί δημόσια ότι  δεν θα επαναληφθεί το «λάθος» που κατά την τρέχουσα ακαδημαϊκή χρονιά στέρησε τα παιδιά της μειονότητας από τη φοίτησή τους στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης  και ότι του χρόνου θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για να εισαχθούν και να φοιτήσουν κανονικά φοιτητές και φοιτήτριες στο ειδικό πρόγραμμα σπουδών που έχει σχεδιαστεί στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο ΑΠΘ.  

Επίκαιρη ερώτηση της Δημ.Αρ. για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και την φοροδιαφυγή.

Επίκαιρη Επερώτηση προς τους υπουργούς Οικονομικών και Ανάπτυξης, κατέθεσε η κοινοβουλευτική ομάδα της Δημοκρατικής Αριστεράς με θέμα τον εκσυγχρονισμό των φοροελεγκτικών μηχανισμών και την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Η Επίκαιρη Επερώτηση αναφέρεται στην ανάγκη αναδιοργάνωσης των φοροελεγκτικών μηχανισμών και της πάταξης της φοροδιαφυγής. Όπως επισημαίνεται «η μακρά πολιτική ασυλία της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και της παραοικονομίας άλλωστε, πέρα από την υπονόμευση του κοινωνικού κράτους και την αναπαραγωγή των κοινωνικών ανισοτήτων, έχει οδηγήσει τους πολίτες να απολέσουν κάθε έννοια εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα». Τονίζεται δε ότι «η λύση του προβλήματος της φοροδιαφυγής είναι ζήτημα ηθικής τάξης και κοινωνικής δικαιοσύνης και δεν επιδέχεται ούτε μια ημέρα αναβολής».

Όπως είναι γνωστό, η μείωση του δημόσιου χρέους, η αύξηση των κοινωνικών παροχών και ο περιορισμός των ελλειμμάτων στηρίζονται στην περιστολή της φοροδιαφυγής. Ως εκ τούτου πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα προκειμένου να αποφύγουμε το δανεισμό και τα ελλείμματα.
Στην Επίκαιρη Επερώτηση, μεταξύ άλλων, περιγράφονται κάποιες από τις πληγές της φοροδιαφυγής, όπως είναι τα εμβάσματα στο εξωτερικό, οι υπεράκτιες εταιρίες που λειτουργούν ως πλυντήρια αδήλωτων χρημάτων, τα αδήλωτα σκάφη αναψυχής, η αδυναμία είσπραξης φόρων και ΦΠΑ και φυσικά το λαθρεμπόριο, καυσίμων, ποτών και τσιγάρων.

Στην Επίκαιρη Επερώτηση τίθενται σειρά ερωτημάτων, όπως:
-   Πόσες είναι τελικά οι λίστες που περιέχουν ονόματα προσώπων, μεταξύ αυτών και πολιτικών, καλλιτεχνών κλπ, που έχουν καταθέσει με τη μορφή εμβασμάτων χρήματα σε τράπεζες του εξωτερικού που δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματά τους στην Ελλάδα, ή απ’ όπου αλλού έχουν οικονομικές δραστηριότητες; Πώς προτίθενται να διαχειριστούν το θέμα ώστε να υπάρξει δημοσιονομικό όφελος και αίσθηση απόδοσης δικαιοσύνης στους πολίτες; Με ποιο χρονοδιάγραμμα θα γίνει η φορολόγηση των μη δικαιολογημένων εμβασμάτων ως αποκρυφθέντα εισοδήματα; Σε ποιες ενέργειες θα προβούν προκειμένου να παρέχονται άμεσα τα στοιχεία της κίνησης των τραπεζικών λογαριασμών και των εμβασμάτων εξωτερικού σε στη ΓΓΠΣ και το ΣΔΟΕ;
-   Θα προχωρήσετε σε νομοθετική ρύθμιση, που θα καθιστά «την απιστία σε βάρος του Δημοσίου» και «τη φοροκλοπή» διαρκή εγκλήματα, χωρίς παραγραφή και θα θεσπίζει την αυτόματη άρση του φορολογικού, τραπεζικού και οποιουδήποτε άλλου απορρήτου; Θα προχωρήσετε στην άμεση δήμευση αδικαιολόγητων περιουσιακών στοιχείων;
-   Έχει μελετηθεί η διεθνής εμπειρία χρήσης, έχει υπολογιστεί το κόστος αγοράς και εγκατάστασης, καθώς και το όφελος ενεργοποίησης μαγνητικών πυλών στα τελωνεία και τα λιμάνια της χώρας για το ελληνικό δημόσιο; Προτίθενται να ενισχύσουν άμεσα και με ποιο χρονοδιάγραμμα όλα τα τελωνεία και τα λιμάνια της χώρας με μαγνητικές πύλες για τον έλεγχο των διερχόμενων κοντέινερς; Θα ενισχυθούν οι υπηρεσίες με μηχανήματα μαγνητικών ροών για τον έλεγχο των λαθραίων τσιγάρων και ποτών; Και όσον αφορά το λαθραίο αλκοόλ που έχει και άμεσες συνέπειες στην υγεία των πολιτών , θα ενισχυθούν οι υπηρεσίες με το αντίστοιχο μηχάνημα για τον έλεγχο της ποιότητάς του;


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Επίκαιρης Επερώτησης:

Επίκαιρη Επερώτηση
Προς τους κ.κ. Υπουργούς:
-   Οικονομικών
-   Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων

Θέμα: Εκσυγχρονισμός των φοροελεγκτικών μηχανισμών και πάταξη της φοροδιαφυγής
Σήμερα, μέσα στη δίνη μιας πολύπλευρης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας, η ανάγκη για την αναδιοργάνωση των φοροελεγκτικών μηχανισμών προκειμένου να παταχθεί η μάστιγα της φοροδιαφυγής είναι άμεση. Η αναποτελεσματικότητα του κράτους για τη συγκέντρωση φόρων από όσους «κατέχουν» αλλά δεν συμβάλουν στο βαθμό που τους αναλογεί, δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Σήμερα όμως είναι περισσότερο από αναγκαίο, είναι επιτακτικό, να γίνουν πράξη σωρευτικά όσα δεν έγιναν εδώ και δεκαετίες. Η μακρά πολιτική ασυλία της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και της παραοικονομίας άλλωστε, πέρα από την υπονόμευση του κοινωνικού κράτους και την αναπαραγωγή των κοινωνικών ανισοτήτων, έχει οδηγήσει τους πολίτες να απολέσουν κάθε έννοια εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα. 
Η λύση του προβλήματος της φοροδιαφυγής είναι ζήτημα ηθικής τάξης και κοινωνικής δικαιοσύνης και δεν επιδέχεται ούτε μια ημέρα αναβολής.
Σύμφωνα με υπολογισμούς κρατικών υπηρεσιών, Διεθνών Οργανισμών και ανεξάρτητων μελετητών η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα αντιστοιχεί περίπου στο 30% του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος .
Η μείωση του δημόσιου χρέους, η αύξηση των κοινωνικών παροχών και ο περιορισμός των ελλειμμάτων στηρίζονται στην περιστολή της φοροδιαφυγής, γι' αυτό πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα, για να αποφύγουμε το δανεισμό και τα ελλείμματα.

Το πλαίσιο της φοροδιαφυγής
Η δυσκολία εντοπισμού των εμβασμάτων Ελλήνων καταθετών σε τράπεζες του εξωτερικού και της φορολόγησής τους, παρά την άρση του τραπεζικού απορρήτου είναι χαρακτηριστική. Βεβαίως οι τράπεζες, που με τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης θα είναι στην ουσία υπό τον έλεγχο του Δημοσίου, μέχρι σήμερα δεν παρέχουν άμεσα τα στοιχεία που απαιτούνται επικαλούμενες σειρά δικαιολογιών. Το εν λόγω πρόβλημα φαίνεται έντονα σε όλες τις ανέλεγκτες υποθέσεις που αφορούν τις περίφημες λίστες, όπου καταγράφονται τα ονόματα πολιτών που έχουν στείλει με εμβάσματα τις καταθέσεις τους σε τράπεζες του εξωτερικού και κυρίως της Ελβετίας.
Είναι άγνωστος ο ακριβής αριθμός των προσώπων που έστειλαν χρήματα με εμβάσματα στο εξωτερικό, θέλοντας να αποφύγουν πιθανές συνέπειες μιας χρεωκοπίας της ελληνικής οικονομίας ή μιας πτώχευσης της τράπεζας στην οποία είχαν κατατεθειμένα τα χρήματά τους στην Ελλάδα. Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις λίστες που κάποια στιγμή κατέληξαν στο ΣΔΟΕ, αλλά μόνο μία από αυτές κατατέθηκε στην Βουλή. Μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση αυτή φέρουν κυρίως οι επικεφαλείς του ΣΔΟΕ. Πολιτικές ευθύνες όμως έχουν και οι τέως υπουργοί Οικονομικών από το 2009 και έπειτα, που ενώ είχαν στην κατοχή τους την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ» ή γνώριζαν και τη λίστα του Λιχτενστάιν δεν έκαναν καμία απολύτως κίνηση αξιοποίησης, όπως συνέβη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Του ουσιαστικού έλεγχου των ελεγκτικών μηχανισμών διαφεύγουν και οι υπεράκτιες εταιρείες (offshore) που λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις ως πλυντήριο ξεπλύματος μαύρου χρήματος, κάλυψη παράνομου πλουτισμού ή φοροδιαφυγής. Από το 2003 μέχρι πρότινος, οι υπεράκτιες εταιρείες βρίσκονταν στο απυρόβλητο των ελεγκτικών μηχανισμών, με αποτέλεσμα οι αρμόδιες αρχές να μην διαθέτουν πλήρη στοιχεία, όπως π.χ. τον ακριβή αριθμό τους, περιουσιακά στοιχεία, μισθωτές ή και αγοραστές, και βεβαίως πόσες από αυτές υπέβαλαν δηλώσεις και πλήρωσαν το ετήσιο τέλος ακινήτων ποσοστού 3% επί της αντικειμενικής αξίας από το 2003 έως 2009 και 15% από το 2010 έως και σήμερα.
Αντιστοίχως ανεπαρκείς είναι και οι έλεγχοι σε σκάφη αναψυχής. Στη συντριπτική πλειονότητά τους τα σκάφη αναψυχής δηλώνονται ως επαγγελματικά προκειμένου να επωφεληθούν από μειωμένους φορολογικούς συντελεστές και από τις φοροαπαλλαγές στο ναυτιλιακό πετρέλαιο, επιπλέον όμως καταγράφονται σκάφη ξένων υπηκόων που εμφανίζονται ως επαγγελματίες ναύλωσης πολυτελών σκαφών ή σκάφη με ξένη σημαία τα οποία είτε σχετίζονται με ξέπλυμα χρήματος είτε με off shore εταιρείες. Υπολογίζεται ότι θα μπορούσαν να έχουν εισρεύσει στα κρατικά ταμεία μέχρι το τέλος του 2012 περισσότερα από 400 εκατομμύρια ευρώ, εάν ολοκληρώνονταν εγκαίρως οι έλεγχοι στα περισσότερα από 4.000 σκάφη αναψυχής.
Οι βραδείς έλεγχοι αποδίδονται στην πλήρη αποδυνάμωση του αρμόδιου τμήματος του ΣΔΟΕ, όπου από 12 υπαλλήλους που είχαν αναλάβει τους σχετικούς ελέγχους έχουν απομείνει μόλις δύο. Επίσης δύο σκάφη που έχει στη διάθεσή του από ετών το ΣΔΟΕ, άκρως απαραίτητα για τους ελέγχους εν πλω αλλά και σε περιφερειακά λιμάνια, ουδέποτε δραστηριοποιήθηκαν λόγω έλλειψης πληρωμάτων.

Οι θεσμικές αδυναμίες
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα προβλήματα συνεχίζονται ακόμα και όταν έχουν ήδη γίνει έλεγχοι και καταλογιστεί πρόστιμα.
 Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Επιτροπής του άρθρου 70Α που έχει αναλάβει την επιδίωξη συμβιβασμού μεταξύ φορολογουμένων και διοίκησης σε μεγάλες υποθέσεις άνω των 300.000 ευρώ. Με τα δεδομένα που ισχύουν τη στιγμή αυτή, η Επιτροπή του άρθρου 70Α συνεδριάζει 4 φορές το μήνα και στην καλύτερη περίπτωση εξετάζει 5 έως 6 υποθέσεις ανά συνεδρίαση, τη στιγμή που οι σχετικές υποθέσεις ξεπερνούν τις 1.400. Είναι λογικό λοιπόν ότι ο αριθμός των εκκρεμών υποθέσεων να αυξάνεται και το κράτος να μην συγκεντρώνει τα αναγκαία έσοδα, καθώς ήδη φέρεται να έχει σωρευτεί σημαντικό ποσό ανείσπρακτων προστίμων.
Χαρακτηριστική είναι όμως και η αδυναμία είσπραξης φόρων και ΦΠΑ, με συνέπεια το κράτος στην προσπάθειά του για εύρεση εσόδων να προβαίνει επανειλημμένως στη διαδικασία της περαίωσης. Είναι καιρός να εφαρμοστεί και στη Ελλάδα η χρήση της φοροκάρτας και των αποδείξεων συναλλαγών και ο ΦΠΑ να καταβάλλεται άμεσα μέσω των τραπεζών. Η συλλογή του ΦΠΑ δεν είναι υποχρέωση του επιχειρηματία αλλά του κράτους.

Λαθρεμπόριο καυσίμων ποτών και τσιγάρων
Το λαθρεμπόριο καυσίμων είναι μια ανοιχτή πληγή εδώ και χρόνια, που πλήττει άμεσα τις τσέπες των πολιτών. Εκτιμάται ότι αν το λαθρεμπόριο είχε καταπολεμηθεί η τιμή της βενζίνης πιθανόν να ήταν 30 έως 50 λεπτά χαμηλότερη! Αποτέλεσμα της λαθρεμπορίας είναι να χάνονται αρκετά εκατομμύρια από ΦΠΑ, φόρους επί των πετρελαιοειδών και φόρους εισοδήματος, χωρίς σ’ αυτό να συμπεριλαμβάνονται και οι έμμεσες απώλειες. Παρ’ όλα αυτά δεν έχει γίνει μέχρι τώρα καμιά προσπάθεια για έλεγχο του λαθρεμπορίου των καυσίμων.
Οι έλεγχοι πρέπει να ξεκινήσουν από την πηγή, δηλαδή τα μεγάλα διυλιστήρια της χώρας και τους μεγάλους χονδρέμπορους, ενώ μεγάλο πρόβλημα φοροδιαφυγής εντοπίζεται και στις εικονικές εξαγωγές στο διασυνοριακό λαθρεμπόριο. Είναι επιτακτική η ηλεκτρονική διασύνδεση σε όλα τα στάδια της εφοδιαστικής αλυσίδας. Υπενθυμίζουμε ότι ήδη υπάρχει σχετικός νόμος για την εφαρμογή μια σειρά μέτρων όπως: τοποθέτηση GPS σε βυτιοφόρα, μοριακοί ιχνηθέτες διαδρομής, εγκατάσταση συστήματος εισροών-εκροών συνδεδεμένου με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, άδειες εμπορίας. Σειρά αναγκαίων ΚΥΑ ωστόσο για την ενεργοποίησή του δεν έχουν υπογραφεί ακόμα καθώς δεν συγκροτείται η αρμόδια επιτροπή.
Σημαντικό όσον αφορά το ίδιο θέμα είναι το λαθρεμπόριο ποτών και των τσιγάρων από το οποίο υπολογίζεται ότι το ελληνικό κράτος χάνει συνολικά 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Να σημειωθεί ότι για την περίπτωση των ποτών, για το οποίο τίθεται, πέρα από το οικονομικό και θέμα δημόσιας υγείας, οι διασυνοριακοί έλεγχοι είναι μηδενικοί.

Ανασυγκρότηση των φοροελεγκτικών μηχανισμών
Η πάταξη του λαθρεμπορίου συνδέεται άμεσα με την εξαιρετικά ελλιπή και απαρχαιωμένη μέθοδο ελέγχου των εισαγωγών και των εξαγωγών στα τελωνεία της χώρας, με αποτέλεσμα την απώλεια αρκετών δισ. ευρώ ετησίως (υπολογίζονται 6-12 δισ. ευρώ). Τα τελωνεία παραμένουν εδώ και χρόνια υποστελεχωμένα και χωρίς τεχνικά μέσα. Η προϋπόθεση φυσικής παρουσίας του τελωνειακού που έχει την απόλυτη ευθύνη για τον έλεγχο διαμορφώνει εστίες διαφθοράς, ενώ τα ελεγκτικά κενά που υπάρχουν και λόγω έλλειψης των απαραίτητων τεχνολογικών συστημάτων γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από διεθνή και εγχώρια δίκτυα διακίνησης προϊόντων παρεμπορίου ή λαθρεμπορίου. Η διεθνής πρακτική που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια προϋποθέτει τη χρήση μαγνητικών αψίδων στα λιμάνια που συνιστούν σημαντικά κέντρα παράνομης διακίνησης καθώς και στις συνοριακές οδικές πύλες που είναι υποδοχείς κοντέινερς. Σήμερα η Ελλάδα δεν διαθέτει καμιά τέτοια μαγνητική πύλη, μολονότι με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχε δανειστεί ανάλογα συστήματα ελέγχου που ενεργοποιήθηκαν στο λιμάνι του Πειραιά για μικρό χρονικό διάστημα.
 Το Σώμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε) υπό τις σημερινές συνθήκες θα μπορούσε να είναι ο κινητήριος μοχλός στην προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής, όμως αντιμετωπίζει και αυτός ο οργανισμός εγγενή προβλήματα. Εκτός από τον περιορισμένο αριθμό ελεγκτών, δεν υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο ώστε να λειτουργεί ως ανεξάρτητος οργανισμός που να επιβάλλει άμεσα κυρώσεις. Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος και η διαδικασία των ελέγχων κατά τα ισχύοντα στις χώρες της Ε.Ε.
Είναι εξίσου πολύ σημαντικό να φύγουμε από τη μονοδιάστατη λογική αποκλειστικά των φυσικών ελέγχων. Τα στοιχεία από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ δεν μπορούν παρά να αξιοποιηθούν συνδυαστικά με τις αξιοσημείωτες δυνατότητες της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, η οποία πρέπει να αναβαθμιστεί και να αναδειχθεί σε κόμβο διασταύρωσης των στοιχείων των πάσης φύσεως οικονομικών ελέγχων. Δεν υπάρχει όμως μέχρι τώρα ηλεκτρονική διασύνδεση του ΣΔΟΕ αλλά και της ΓΓΠΣ με τα ηλεκτρονικά συστήματα όπως τοTaxis, Elenxis και Isis. Αξίζει να αναφερθεί ότι με το σχεδιασμό «Επιχείρηση Σέρπικο» η κυβέρνηση Μόντι διαθέτει ήδη έναν υπερυπολογιστή με 2.000 servers, που επί 24ώρου αξιολογεί τις 22.000 πληροφορίες ανά δευτερόλεπτο που συλλέγει και αφορούν τις καταθέσεις, τα ομόλογα και όλες τις συναλλαγές άνω των 1.000 ευρώ.
Χρειάζεται άμεσα να αλλάξει η δομή του ΣΔΟΕ σε ένα ενιαίο κέντρο διοίκησης, με αυτονομία στη λειτουργία και τις αποφάσεις, πλήρη στελέχωση σε προσωπικό και υποδομές (εξοπλισμό, ηλεκτρονική υποστήριξη ) και συστηματική συνεργασία με την Αρχή Καταπολέμησης Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες , Αρχή για την καταπολέμηση της Διαφθοράς, Διεύθυνση Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ΕΥΠ κτλ.
Όλα τα παραπάνω αφορούν σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της γραφειοκρατίας όπως εμφανίζεται σε επιμέρους τομείς του δημοσίου. Δηλαδή οι εκπρόσωποι των ελεγκτικών μηχανισμών αδυνατούν να προωθήσουν σειρά ζητημάτων είτε γιατί δεν μπορούν, είτε γιατί παραμένουν όμηροι των βραδέων ρυθμών και νοοτροπίας που έχει εμποτίσει το μηχανισμό του κράτους εκτρέφοντας το φαινόμενο της γραφειοκρατίας και κατ’ επέκταση της διαφθοράς. Άμεσα θα έπρεπε να έχουν γίνει ενέργειες και πράξεις εδώ και δεκαετίες αλλά δυστυχώς είτε εκκρεμούν, είτε δεν έχουν υλοποιηθεί καθώς επικρατεί μια απαρχαιωμένη λογική και πολλά από όσα θεωρούνται αυτονόητα δεν υλοποιούνται.
Κατόπιν των ανωτέρω
Ερωτώνται οι υπουργοί:
•   Ποια μέτρα έχουν λάβει μέχρι σήμερα και ποια προτίθενται να λάβουν, στο αμέσως προσεχές διάστημα, για την πάταξη της φοροδιαφυγής; Με ποιο χρονοδιάγραμμα προβλέπεται η ενίσχυση του ΣΔΟΕ, η αναβάθμιση του ρόλου της ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων, και τι προτίθενται να κάνουν ώστε οι υπηρεσίες αυτές να λειτουργούν ανεξάρτητα, πέρα από πολιτικές παρεμβάσεις; Θα ενισχυθούν οι φοροελεγκτικές υπηρεσίες με προσωπικό; Σκοπεύετε να ιδρύσετε ειδικό κλάδο φορολογικών ελεγκτών, κατά τα ισχύοντα στις χώρες της Ε.Ε. (taxinspectors στο Ηνωμένο Βασίλειο, inspecteursdesimpots στη Γαλλία κλπ), με ειδικό μισθολόγιο και αυστηρή διαδικασία επιλογής από υπηρετούντες ήδη υπαλλήλους ή νεοπροσλαμβανόμενους;
•   Προτίθεστε να θεσπίσετε θέση «Ειδικού Γραμματέα» του Υπουργείου Οικονομικών, που θα είναι «μόνιμος» και γενικής αναγνώρισης, ο οποίος θα ασχολείται αποκλειστικά με την οργάνωση και την εύρυθμη λειτουργία των φοροελεγκτικών υπηρεσιών;
•   Είναι στις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης η διασύνδεση όλων των ηλεκτρονικών συστημάτων όπως το Taxis, Elenxis και Isis, με το ΣΔΟΕ , τη ΓΓΠΣ και τα τελωνεία;
•   Πόσες είναι τελικά οι λίστες που περιέχουν ονόματα προσώπων, μεταξύ αυτών και πολιτικών, καλλιτεχνών κλπ, που έχουν καταθέσει με τη μορφή εμβασμάτων χρήματα σε τράπεζες του εξωτερικού που δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματά τους στην Ελλάδα, ή απ’ όπου αλλού έχουν οικονομικές δραστηριότητες; Πώς προτίθενται να διαχειριστούν το θέμα ώστε να υπάρξει δημοσιονομικό όφελος και αίσθηση απόδοσης δικαιοσύνης στους πολίτες; Με ποιο χρονοδιάγραμμα θα γίνει η φορολόγηση των μη δικαιολογημένων εμβασμάτων ως αποκρυφθέντα εισοδήματα; Σε ποιες ενέργειες θα προβούν προκειμένου να παρέχονται άμεσα τα στοιχεία της κίνησης των τραπεζικών λογαριασμών και των εμβασμάτων εξωτερικού σε στη ΓΓΠΣ και το ΣΔΟΕ;
•   Θα ενισχυθούν οι έλεγχοι στα σκάφη αναψυχής και θα ενεργοποιηθούν τα δύο ακινητοποιημένα σκάφη του ΣΔΟΕ; Θα υπάρξει αναθεώρηση του ορισμού των «επαγγελματικών σκαφών» (πχ. ελάχιστο μέγεθος) ώστε να περιορίζονται οι δυνατότητες καταγραφής των σκαφών αναψυχής ως τέτοια;
•   Έχει μελετηθεί η διεθνής εμπειρία χρήσης, έχει υπολογιστεί το κόστος αγοράς και εγκατάστασης, καθώς και το όφελος ενεργοποίησης μαγνητικών πυλών στα τελωνεία και τα λιμάνια της χώρας για το ελληνικό δημόσιο; Προτίθενται να ενισχύσουν άμεσα και με ποιο χρονοδιάγραμμα όλα τα τελωνεία και τα λιμάνια της χώρας με μαγνητικές πύλες για τον έλεγχο των διερχόμενων κοντέινερς; Θα ενισχυθούν οι υπηρεσίες με μηχανήματα μαγνητικών ροών για τον έλεγχο των λαθραίων τσιγάρων και ποτών; Και όσον αφορά το λαθραίο αλκοόλ που έχει και άμεσες συνέπειες στην υγεία των πολιτών , θα ενισχυθούν οι υπηρεσίες με το αντίστοιχο μηχάνημα για τον έλεγχο της ποιότητάς του;
•   Πώς θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την επιτροπή του άρθρου 70Α; Είναι στις προθέσεις τους να αυξήσουν τον αριθμό των συνεδριάσεων της επιτροπής και να συστηθούν αντίστοιχες επιτροπές σε όλη την περιφέρεια; Σε τι ποσό υπολογίζονται τα ανείσπρακτα πρόστιμα που εκκρεμούν στην Επιτροπή του άρθρου 70Α;
•   Είναι στις άμεσες προτεραιότητες του Υπουργείου να επιβάλλει άμεσα την ηλεκτρονική διασύνδεση σε όλες τις φορολογικές αποθήκες με ευθύνη όλων των συμμετεχόντων στην εφοδιαστική αλυσίδα (πρατήρια - εταιρείες διύλισης), σε συνδυασμό με την υποχρεωτική χρήση GPS στα βυτιοφόρα, για την ιχνηθέτηση της διανομής και ροών σε όλα τα στάδια, την πλήρη απαγόρευση κυκλοφορίας και διανομής «λευκών βυτιοφόρων», αλλά και την άμεση σύνδεση αντλιών πρατηρίων με φορολογικό μηχανισμό; Πότε θα εκδοθούν και θα εφαρμοστούν οι σχετικές ΚΥΑ που προβλέπονται στο άρθρο 320 του ν. 4072/2012;
•   Ειδικά για τις υπεράκτιες εταιρείες που εδρεύουν ή έχουν ακίνητα στην Ελλάδα: Πόσα ακίνητα έχουν εντοπιστεί στην Ελλάδα, για πόσα από αυτά έχουν υποβληθεί ετήσιες δηλώσεις τέλους ακινήτων 3%, από το 2003 έως το 2009 και 15% από το 2010; Ποια είναι τα ποσά που έχουν καταβληθεί κατ’ έτος; Ποια είναι η εικόνα που έχουν για μισθωτές των ακινήτων ή κατόχων άλλων περιουσιακών στοιχείων των εταιρειών, καθώς επίσης και των φυσικών προσώπων, που απέκτησαν περιουσιακά στοιχεία μέσω υπεράκτιων εταιρειών;
•  Θα εισαχθεί και στην Ελλάδα το μέτρο της φοροκάρτας και των αποδείξεων συναλλαγών; Θα αποσυνδεθούν οι επιχειρηματίες από την υποχρέωση καταβολής του ΦΠΑ; Αν ναι υπάρχει σχετικό χρονοδιάγραμμα;
•     Θα προχωρήσετε σε νομοθετική ρύθμιση, που θα καθιστά «την απιστία σε βάρος του Δημοσίου» και «τη φοροκλοπή» διαρκή εγκλήματα, χωρίς παραγραφή και θα θεσπίζει την αυτόματη άρση του φορολογικού, τραπεζικού και οποιουδήποτε άλλου απορρήτου; Θα προχωρήσετε στην άμεση δήμευση αδικαιολόγητων περιουσιακών στοιχείων;

Οι επερωτώντες βουλευτές
Τσούκαλης Νίκος
Αναγνωστάκης Δημήτρης
Βουδούρης Οδυσσέας
Γιαννακάκη Μαρία
Κυρίτσης Γιώργος
Λυκούδης Σπύρος
Μάρκου Κατερίνα
Μιχελογιαννάκης Γιάννης
Μουτσινάς Πάρις
Ξηροτύρη Ασημίνα
Οικονόμου Βασίλης
Πανούσης Ιωάννης
Ρεπούση Μαρία
Φούντα Νίκη
Ψαριανός Γρηγόρης
Ψύρρας Θωμάς

Από τον αντιαμερικανισμό του χθες στον αντιγερμανισμό του σήμερα.

του Γώργου Σιακαντάρη


Η γνωστή κίτρινη φυλλάδα Bild απαντώντας στις αντιδράσεις που προκάλεσε η επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ έγραφε: «δεν αξίζει κάτι τέτοιο η Γερμανία». Βλέποντας το περίφημο όχημα της ΟΜΕ- ΟΤΑ με τους τρεις ντυμένους ναζιστές, τις πάρα πολλές φωτογραφίες της Μέρκελ με χιτλερικό μουστάκι και ακούγοντας τις φωνές των διαδηλωτών κατά της «ναζιστικής Γερμανίας» ( όχι κανένας- μα κανένας απ’ αυτούς δεν είχε ψηφίσει τη Χρυσή Αυγή, αλλά και να το είχε κάνει, αυτή είναι ένα φιλοχριστιανικό κόμμα. Δεν είναι;) αναρωτήθηκα, μήπως η Ελλάδα το αξίζει αυτό;

Το αξίζει η Ελλάδα να παρουσιάζεται στα μάτια των ξένων ως εκπρόσωπος του απόλυτου ανορθολογισμού; Γιατί κάτι τέτοιο προκύπτει όταν κατηγορούμε μια χώρα και ένα λαό, που έχουν απομονώσει πλήρως τις δικές του φιλοναζιστικές δυνάμεις, ως ναζιστές. Όταν μάλιστα οι κατήγοροι εκπροσωπούνται από ένα πολιτικό σύστημα, στο οποίο ανερχόμενη δύναμη είναι οι ναζιστές και μια κυβέρνηση της οποίας οι υπουργοί παραδίδουν τις λίστες των αλλοδαπών μαθητών στους εκφραστές του νεοελληνικού ναζισμού;

Σκέφτηκα δεν γίνεται πρέπει να πούμε στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, πως δεν είμαστε μόνο μια χώρα που γέννησε τον ορθό λόγο, αλλά και μια χώρα, η οποία πάρα κάποιες «ασήμαντες εξαιρέσεις» κηρύσσει και σήμερα τον σεβασμό της προς τον ορθό λόγο. Δεν μπορεί κάποιοι ακραίοι ανόητοι να προσβάλλουν αυτή εδώ τη χώρα και να την παρουσιάζουν ως την πηγή του ανορθολογισμού και της ανοησίας.

Δεν μπορεί είπα, η πνευματική και καλλιτεχνική ελίτ μας θα καθαρίσει με τους «οδοκαθαριστές» του ορθού λόγου. Και τότε θα βγούμε όλοι να βροντοφωνάξουμε, πως δεν είναι αυτή η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας, πως και η Ελλάδα δεν αξίζει κάτι τέτοιο.

Διαβάζοντας όμως δηλώσεις καλλιτεχνών, απευθυνόμενων στην καγκελάριο Μέρκελ, όπως αυτή, «έχετε ξεχάσει προφανώς, πως όταν εσείς ήσασταν πάνω στα δέντρα, στην Αρχαία Ελλάδα, ανέβαιναν τραγωδίες και κωμωδίες που σήμερα παίζονται σε όλο τον κόσμο» (Μανώλης Μητσιάς) ή όπως αυτή «μας χρωστάτε μωρή μουλαροζαργάνα, δεν χρωστάμε. Αν δεν ήταν οι Έλληνες, Μερκέλα μου, θα΄σουν καπάκι μπύρας»Σταμάτης Κραουνάκης ή όπως αυτή «η βαρβαρότητα που μας αντιμετωπίζετε, θα στραφεί στους Γερμανούς, γιατί ως αρχαία φυλή, όπως οι Εβραίοι και οι Κινέζοι, γνωρίζουμε και βρίσκουμε τον τρόπο να ορθοποδήσουμε» Γιάννης Σμαραγδής, σκέφτηκα πως τελικά εμείς μάλλον το αξίζουμε κάτι τέτοιο.

Βεβαίως βρήκα και μια άλλη αναφορά. Εκεί λοιπόν διάβασα το εξής «την εποχή που οι πρόγονοί μας κατασκεύαζαν πέτρινες γούρνες και πήλινα κιούπια, όλα αυτά τα αντικείμενα που ενθουσιάζουν τους προϊστοριολόγους μας, οι Έλληνες έχτιζαν την Ακρόπολη». Ενθουσιάστηκα γιατί νόμισα πως επανήλθε στο προσκήνιο ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Νίκος Αθανασόπουλος, ο οποίος ήταν ο πρώτος που είχε πει την υπέροχη ατάκα πως «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, εσείς τρώγατε βελανίδια». Μετά όμως σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερα να το έχει πει αυτό κάποιος νεώτερος, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ας πούμε ή ακόμη καλύτερα ο Νότης Σφακιανάκης, σε πείσμα των «προσκυνημένων» Μάλαμα και Δεληβοριά. Το έψαξα λοιπόν και βρήκα πως την παραπάνω παροιμιώδη ατάκα την έγραψε ένας στυλοβάτης του αντιναζιστικού κινήματος. Ο Χίτλερ, στο δικό του μανιφέστο του «επαναστατημένου ανθρώπου», στο «βιβλίο» του ο Αγών μου. ‘Ενα πάρα πολύ ωραίο «βιβλίο», το οποίο το συνιστώ ανεπιφύλακτα, σ’ όλους αυτούς με τις ναζιστικές στολές.

Για να επιστέψουμε λοιπόν στον ελληνικό αντιγερμανισμό, αυτός δεν είναι τόσο καινούργιος όπως φαίνεται. Βαστάει όσο βαστάει ο αντιαμερικανισμός. Μάλλον είναι ο χθεσινός μας αντιαμερικανισμός, ντυμένος με ναζιστικά ρούχα, ενώ ο παλιός φορούσε τζάκετ και τριμμένα μπλου τζιν.

Τι λοιπόν εξέφραζε αυτός ο αντιαμερικανισμός;  Ας δεχτούμε πως η φράση της Θάτσερ πως «δεν υπάρχουν κοινωνίες, υπάρχουν μόνο άτομα», είναι μια άστοχη ή μια ανάλγητη νεοφιλελεύθερη άποψη, αν και διατηρώ αμφιβολίες μήπως κάτι τέτοιο είχαν πει και κάποιοι παλιοί αριστεροί. Έστω για την οικονομία της συζήτησης να το δεχτώ, την ίδια όμως στιγμή είναι αλήθεια, πως οι κοινωνίες είναι πάντοτε αυτό που είναι τα άτομα που τις συνθέτουν. Οι κοινωνίες είναι οι ιδεολογικές, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ των ατόμων που τις αποτελούν.

Τότε εδώ και πάρα πολλά χρόνια φτιάξαμε μια κοινωνία στην οποία τα άτομα γνωρίζουν πως τίμιο είναι να κρύβουν πίσω από την επίκληση «των Ελλήνων τις κοινότητες» τα πιο βαθιά εγωιστικά συμφέροντα. Φτιάξαμε μια κοινωνία ατόμων, τα οποία θεωρούν τις παραδοσιακές αμερικανικές αξίες του ατόμου πιονέρου, το οποίο με τη δύναμη της προσωπικότητάς του κτίζει έναν «νέο κόσμο», ως ψευδοαξίες και αμερικανιές. Πράγματα άξια για τα χαζοαμερικανάκια. Φτιάξαμε μια κοινωνία ατόμων, στην οποία περιγελούνται αξίες όπως η τιμιότητα, η ακρίβεια, η ευγένεια, η τήρηση των υποσχέσεων, η ηθική της ευθύνης, το χρέος να ξεπληρώνουμε τα χρέη μας. Γι’ αυτό άλλωστε και το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο νου, όταν χρωστάμε, είναι να βρούμε τρόπο να κουρέψουμε το χρέος και όχι τρόπους να ξεχρεώσουμε.

Ο Τοκβίλ στο μνημειώδες έργο του «Η Δημοκρατία στην Αμερική» έγραφε πως η εφαρμογή εκείνων των ηθών, που αφορούν τον σεβασμό προς τις υποχρεώσεις μας προς τον άλλο, αποτελούν την πιο μεγάλη αιτία για την ανάπτυξη της δημοκρατίας στην Αμερική (στα ελληνικά από εκδόσεις Στοχαστής, σελ 292 μτφ Μπάμπης Λυκούδης και εισαγωγή Γιώργος Μανιάτης). Τι ήσαν όμως όλα αυτά;

Τίποτα άλλο από τον Διαφωτισμό στην πράξη. Ε, λοιπόν ο δικός μας αντιαμερικανισμός τότε, και αντιγερμανισμός σήμερα, δεν είναι τίποτα άλλο από την ελληνική αντίδραση (ενός μεγάλου τμήματος, όχι βεβαίως ολόκληρου, μιας βαθύτατα διχασμένης κοινωνίας) στον διαφωτισμό στην πράξη.

Γι’ αυτό και είμαι σίγουρος πως όταν λύσουμε τα προβλήματά μας με τους Γερμανούς, θα θυμηθούμε πάλι τον αντιαμερικανισμό. Έτσι θα μπορούμε πάλι να διαδηλώνουμε έξω από την αμερικανική πρεσβεία, όπου είναι και πιο εύκολη η πρόσβαση. Γιατί και η επανάσταση θέλει τις διευκολύνσεις της.

Ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά.

του  Δημήτρη Κ. Πετρίδη

Πυρετός διαβουλεύσεων το τελευταίο χρονικό διάστημα σχετικά με τις επενδύσεις χρυσού στην Θράκη. Αφορμή για τον νέο κύκλο, όχι ότι είχε κλείσει ποτέ, αποτελεί η κατάθεση την Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της επένδυσης στο Πέραμα. Οι αρμόδιοι φορείς έχουν κληθεί να γνωμοδοτήσουν, σε ένα εκ των προτέρων ¨κεντρικά¨ αποφασισμένο σχέδιο, αν κρίνει κανείς από τις ανακοινώσεις των αρμοδίων του Υπουργείου. Άλλωστε και ο υπερβάλλων ζήλος των εκπροσώπων της Εταιρίας δείχνει ότι έχουν την υπόσχεση του Υπουργείου, ότι αν κάμψουν την σθεναρή αντίσταση της τοπικής κοινωνίας θα μπορέσουν με ευκολότερο τρόπο να περάσουν τις  επιλογές που έχουν ήδη κάνει.

Για τον λόγο αυτό είναι σωστές και χρήσιμες, γιατί κρατούν υψηλό το αγωνιστικό φρόνημα της τοπικής κοινωνίας, οι συναντήσεις, επισκέψεις και διαμαρτυρίες που γίνονται με πρωτοβουλία της Διανομαρχιακής Επιτροπής κατά των Χρυσωρυχείων. Είναι χρήσιμες επίσης και οι ενημερώσεις που εμφανίζονται στα διάφορα blocks στο Διαδίκτυο.
Είναι χρήσιμες επίσης και άξιες συγχαρητηρίων, οι ομόφωνες αποφάσεις κατά των χρυσωρυχείων και συμπαράστασης στον αγώνα της τοπικής κοινωνίας, των Δημοτικών Συμβουλίων των Δήμων της περιοχής,  καθώς και του Περιφερειακού  Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης . 
Αλλά δεν φθάνουν. 

Η αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να γίνει και θεσμικά. Πρέπει η περιοχή να προστατευθεί θεσμικά για να αποτραπεί οριστικά η λαίμαργη διάθεση των επενδυτών και η αναξιόπιστη στάση των εκάστοτε κυβερνώντων απέναντι σε τέτοιου είδους επενδύσεις, υποτίθεται αναπτυξιακές.
Η επένδυση προχωρά, έστω και με ρυθμούς χελώνας, στηριζόμενη σε ένα απηρχαιωμένο και γεμάτο κενά Νομικό και Θεσμικό πλαίσιο, (Ν.Δ. 210/1973 Περί Μεταλλευτικού Κώδικος ΦΕΚ Α΄277/5-10-1973 & Ν. 274/1976 Περί τροποποιήσεως του Μεταλλευτικού Κώδικος ΦΕΚ Α΄50 / 6-3-1976). Η εν λόγω επένδυση με την χρήση του κυανίου στην επεξεργασία των μεταλλευμάτων, εφαρμόζει χημικές διεργασίες και θα έπρεπε να ακολουθεί και να εφαρμόζει  κανόνες ασφαλείας και αντίστοιχες μελέτες προστασίας που αφορούν επικίνδυνες χημικές εγκαταστάσεις.

Η νομοθεσία για την αξιοποίηση του Ορυκτού Πλούτου χρειάζεται αλλαγή και προσαρμογή στα τεχνικά και οικονομικά δεδομένα της εποχής μας. Δεν αρκεί μόνο οι Βουλευτές της περιοχής της Θράκης να εκφράζονται μπροστά στις κάμερες και στα Μ.Μ.Ε ότι συμπαραστέκονται στον δίκαιο αγώνα της τοπικής κοινωνίας, αλλά να αναλάβουν πρωτοβουλία για την καθιέρωση ενός Σύγχρονου Μεταλλευτικού Κώδικα. Η σημερινή συγκυρία κατανομής των πολιτικών δυνάμεων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι μια ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιήσουμε ως τοπικοί φορείς και κοινωνία.

Αυτό το χρονικό διάστημα εκπονείται το ¨Νέο¨ Χωροταξικό Σχέδιο της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Η Διοίκηση της Περιφέρειας μπορεί επομένως να ζητήσει από τους Μελετητές να εκφράσουν την επιστημονική τους άποψη σχετικά με την επένδυση και την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Μπορούν, επίσης,  να ζητήσουν την θεσμική προστασία της περιοχής και απαγόρευση των Χρυσωρυχείων, με επείγουσα πρόταση τροποποίησης: του εγκεκριμένου Χωροταξικού της Περιφέρειας (Απόφαση Υπουργού Πε.Χω.Δ.Ε. 29310/21-7-2003 Έγκριση Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας –Θράκης  ΦΕΚ Β΄1471/9-10-2003) αξιοποιώντας τον όρο της Βιώσιμης ή Αειφόρου Ανάπτυξης 

Ταυτόχρονα ο Δήμος Αλεξανδρούπολης πρόκειται να αναθέσει την σύνταξη Μελέτης Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου που θα καλύπτει όλη την ζώνη ευθύνης του νέου ¨Καλλικρατικού¨ Δήμου. Στις κατευθύνσεις προς τους μελλοντικούς μελετητές μπορεί να συμπεριλάβει την απαγόρευση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων,  στις παράκτιες περιοχές του Δήμου, αλλά και σε άλλες περιοχές. Στις απαγορευμένες δραστηριότητες θα πρέπει να περιλαμβάνεται και η ¨επιφανειακή εξόρυξη¨ για απόκτηση οποιαδήποτε μεταλλεύματος και φυσικά του χρυσού. 

Ένα τμήμα της Παράκτιας Περιοχής σήμερα προστατεύεται από την Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου του Δήμου Αλεξανδρούπολης, (Π.Δ. της  26-5-2002 ¨Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου κατωτάτου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προυφισταμένων του έτους 1923 περιοχής του Δήμου Αλεξανδρούπολης και της τέως κοινότητος Μάκρης Ν. Έβρου και έγκριση σχεδίου ανάπτυξης περιοχών δεύτερης κατοικίας (ΣΧΑΠ) του ιδίου Δήμου. ΦΕΚ Δ΄492/14-6-2002)

Η επένδυση Χρυσού προγραμματίζεται να γίνει, όπως είναι σε όλους γνωστό,  σε μια περιοχή πολύ κοντά στην θάλασσα, περιοχή που σύμφωνα με τα επιστημονικά και νομικά δεδομένα ονομάζεται ¨Παράκτια Ζώνη¨. 

Το θέμα της διαχείρισης του παράκτιου χώρου, στο πλαίσιο της Βιώσιμης ή Αειφόρου Ανάπτυξης, είναι εξαιρετικά ευρύ και πολυδιάστατο. Ο χωροταξικός σχεδιασμός αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την ανάπτυξη, με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος, τόσο γενικά όσο και ειδικά στην περίπτωση των ακτών. Η ανάδειξη, αξιοποίηση και κατάλληλη εκμετάλλευση του φυσικού και πλουτοπαραγωγικού αυτού πόρου, σε συνδυασμό με την περιβαλλοντική φροντίδα, αποτελεί όχι μόνο επιθυμητή δράση αλλά και βασική αναγκαιότητα στις σημερινές συνθήκες κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης.
Στα εγκεκριμένα τοπικά χωροταξικά σχέδια δεν περιλαμβάνονται εξορυκτικές δραστηριότητες στις παράκτιες περιοχές και επομένως θα έπρεπε να είχε αποκλεισθεί η επένδυση των χρυσωρυχείων. 

Το Ευρωπαϊκό και Ελληνικό Νομικό και Θεσμικό πλαίσιο δίνει την δυνατότητα στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση να αποφασίζουν για θέματα τοπικά που αφορούν την  περιοχή μας. Αν κάπου σκοντάψει αυτή η επιλογή, βλέπε αρμόδια Υπουργεία, ας είναι καλά το Συμβούλιο Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Κανείς δεν είπε ότι ο αγώνας θα είναι εύκολος.

Σύμμαχος μας:
η Σύσταση 2002/413/EK. του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, της 30ης Μαΐου 2002  σχετικά με την εφαρμογή της ολοκληρωμένης διαχείρισης παράκτιας ζώνης  στην Ευρώπη. [Επίσημη Εφημερίδα λ 148 των 6.6.2002]. Στο κείμενο αυτό, εξ αιτίας της σημασίας των παράκτιων ζωνών στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση συστήνει  τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν μια στρατηγική και ολοκληρωμένη προσέγγιση στη διαχείριση των παράκτιων ζωνών τους. 

Το  Μεσογειακό Πρωτόκολλο για τις Παράκτιες Περιοχές.  

Η Ελλάδα έχει υπογράψει, το Μεσογειακό Πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών, στο πλαίσιο της διήμερης Συνόδου των Μεσογειακών Χωρών που διεξήχθη  στη Μαδρίτη (20-21/1/2008). 

Το Πρωτόκολλο αυτό αποτελεί σημαντικό εργαλείο για τη βιώσιμη ανάπτυξη στη Μεσόγειο και ειδικότερα για την προστασία και ορθολογική διαχείριση των πιο ευαίσθητων περιοχών της, που είναι οι παράκτιες ζώνες.

Το Μεσογειακό Πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών είναι το πρώτο νομικό δεσμευτικό - ρυθμιστικό κείμενο διεθνούς συνεργασίας για τη διαχείριση των παράκτιων περιοχών.

Για την υλοποίηση των δεσμεύσεων και ρυθμίσεων του νέου Μεσογειακού Πρωτοκόλλου, το Υ.Πε.Χω.Δ.Ε. επεξεργάσθηκε, το 2008, Σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση του Παράκτιου και Νησιωτικού Χώρου με τίτλο ‘.Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Παράκτιο Χώρο και τα Νησιά και  Στρατηγική Μελέτη  Περιβαλλοντικών  Επιπτώσεων αυτού’. 
Η Κ.Υ.Α μέχρι σήμερα δεν έτυχε της τελικής εγκρίσεως ούτε και από την Περιβαλλοντολόγο κ. Μπιρμπίλη, ως Υπουργού Πε.Κ.Α.

Το σχέδιο της Κ.Υ.Α. χρησιμοποιώντας την Διεθνή Πρακτική και τους Επιστημονικούς όρους όριζε ότι:
Παράκτιος χώρος είναι ο μεταβλητός γεωμορφολογικός χώρος εκατέρωθεν της ακτογραμμής, δηλαδή με χερσαίο και με θαλάσσιο τμήμα.
το χερσαίο τμήμα του παράκτιου χώρου, είναι η περιοχή κατ΄  αρχήν μέχρι και τα ακραία προς την ενδοχώρα διοικητικά όρια των αντίστοιχων παράκτιων ΟΤΑ (Καποδιστριακών) της ηπειρωτικής χώρας και της Κρήτης, άλλως μέχρι υψόμετρο 600 μ., αν η εν λόγω ισοϋψής βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων των οικείων ΟΤΑ καθώς και στο σύνολο της έκτασης των νησιών (ανεξαρτήτως υψομέτρου).
το θαλάσσιο τμήμα, είναι η περιοχή μέχρι το όριο των χωρικών υδάτων.

Το σχέδιο της Κ.Υ.Α επίσης 

Παρουσίαζε τις  αρχές και τις  προϋποθέσεις εφαρμογής της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης του Παράκτιου Χώρου και των Νησιών.
Παρουσίαζε τις Διαχειριστικές Κατευθύνσεις ανά τομέα οικονομικής δραστηριότητας.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο μέχρι σήμερα διαδραμάτισε ένα ουσιώδη ρόλο στην διάπλαση ενός συστήματος αρχών για την βιώσιμη ανάπτυξη στις παράκτιες ζώνες, χρησιμοποιώντας  ως νομική  βάση το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος, το οποίο ερμήνευσε υπό το φως των αρχών της Διακηρύξεως του Ρίο και των οδηγιών της Agenda 21 και των διατάξεων της Συνθήκης του Maastricht και του Amsterdam. για την βιώσιμη  ανάπτυξη. 

Μεταξύ των ως άνω αρχών περιλαμβάνεται και η αρχή της ήπιας Αναπτύξεως των ευπαθών οικοσυστημάτων, στα οποία το Δικαστήριο ενέταξε τα δασικά οικοσυστήματα, τις ακτές, τα βουνά, τα μικρά νησιά, τις τοποθεσίες φυσικού κάλλους, 
Βέβαια το σκεπτικό και οι αποφάσεις του αφορούσαν κυρίως τις ακτές και παραλίες για τις οποίες  αποφάσιζε ότι:

Οι επεμβάσεις επί των ακτών δεν είναι επιτρεπτές παρά μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος. 

Ο σχεδιασμός των επεμβάσεων στις ακτές πρέπει να στηρίζεται σε πλήρως τεκμηριωμένη μελέτη, που ενσωματώνει τις αρχές προστασίας των ζωνών αυτών. 

Στις αρχές προστασίας των παράκτιων ζωνών εντάσσονται η αρχή της διαφυλάξεως του αναγκαίου φυσικού κεφαλαίου, του σεβασμού της γεωμορφολογίας των ακτών και της µη διαταράξεως των οικείων οικοσυστημάτων. 

Η ευαισθησία των οικοσυστημάτων αυτών, σημαίνει ότι η αντοχή τους (φέρουσα ικανότητα), είναι άκρως περιορισμένη, µε αποτέλεσμα να μην είναι επιδεκτικά εντατικών  χρήσεων, οποιασδήποτε μορφής. Εξ άλλου οι εν λόγω ζώνες, αποτελούν πολύτιμους φυσικούς και οπτικούς πόρους, οι οποίοι στα πλαίσια και της βιώσιμης ανάπτυξης θα πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προστασίας. 

Τα οποιαδήποτε φύσης έργα που πραγματοποιούνται στις παράκτιες ζώνες (λιμενικά, βιομηχανικά, οικοδομικά κ.λ.π), πρέπει να εντάσσονται στη λογική της “ήπιας διαχείρισης”, διότι  η επίδραση ενός έργου στη θαλάσσια υδροδυναμική έχει επιπτώσεις και στα παρακείμενα οικοσυστήματα, δηλαδή επηρεάζει τη χερσαία και θαλάσσια ζώνη μιας παράκτιας περιοχής, των οποίων η πανίδα και η χλωρίδα ευρίσκονται σε στενή αλληλεξάρτηση

Με κατάλληλη επεξεργασία και Νομική προσέγγιση μπορούμε να έχουμε δυνατότητες και περισσότερα επιχειρήματα να αντιπαραθέσουμε στην άγρια και χωρίς ηθικούς φραγμούς εισβολή των Χρυσωρύχων. 

Στα εκπονούμενα ή υπό εκπόνηση Τοπικά Χωροταξικά Σχέδια πρέπει να ενσωματώσουμε όρους, κανόνες και χρήσεις γης, σαφείς και στα πλαίσια της Βιώσιμης ή Αειφόρου Ανάπτυξης, που δεν θα επιτρέπουν την πολλαπλή ερμηνεία και  την άφιξη ¨των απανταχού του κόσμου ¨τυχοδιωκτών χρυσοθήρων. 

Χρειαζόμαστε Θεσμικούς Συμμάχους και Υποστήριξη για να επαναφέρουμε στην Τάξη και την Βιώσιμη Ανάπτυξη το καθ΄ ύλην Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής. 


Αλεξανδρούπολη  3/10/2012
Δημήτρης Κ. Πετρίδης
Αγρ. Τοπογράφος Μηχανικός

Επερώτηση της Μαρίας Ρεπούση για την μη εισαγωγή εκπαιδευτικών της μουσουλμανικής μειονότητας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ,

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

&

Θέμα: Σχετικά με την μη εισαγωγή εκπαιδευτικών για τα σχολεία της μουσουλμανικής
μειονότητας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ

Κύριε Υπουργέ,

Η εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη είναι κατοχυρωμένη
από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τα Πρωτόκολλά της, το Ελληνικό Σύνταγμα
και μια πλειάδα νομοθετικών και κανονιστικών ρυθμίσεων. Ειδικότερα, η μέριμνα για τη
μειονότητα αφορά τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μάλιστα,
τα τελευταία χρόνια η Πολιτεία προχώρησε στη λήψη μέτρων θετικής διάκρισης για την
τριτοβάθμια εκπαίδευση με στόχο την επαρκέστερη ένταξη στην ελληνική κοινωνία των
παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας. Στο πλαίσιο αυτό, και μετά την κατάργηση την
Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ), η εκπαίδευση των δασκάλων των
τουρκόγλωσσων προγραμμάτων ανατέθηκε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, ενώ την περσινή ακαδημαϊκή
χρονιά εισήχθησαν 21 φοιτητές και φοιτήτριες αυτής της κατηγορίας στο εν λόγω τμήμα, στην
ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των φετινών εισαγωγικών εξετάσεων δεν συμπεριλαμβάνονται
φοιτητές και φοιτήτριες μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.

Επειδή η μειονοτική εκπαίδευση είναι κατοχυρωμένη συνταγματικά και απορρέει από διεθνείς
συμβάσεις οι οποίες δεσμεύουν τη χώρα, επειδή η ένταξη των παιδιών της μουσουλμανικής
μειονότητας στην ελληνική κοινωνία συνδέεται άμεσα με τη βελτίωση της εκπαίδευσής τους και
επειδή η εισαγωγή φοιτητών και φοιτητριών στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του
ΑΠΘ προάγει την διδακτική επάρκειά τους προς όφελος της μειονότητας και της ενσωμάτωσής
της,

ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Πώς εξηγείται η μη εισαγωγή φοιτητών και φοιτητριών της μουσουλμανικής μειονότητας στο
Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ κατά τις φετινές εισαγωγικές εξετάσεις;
Προτίθεται ο κ. Υπουργός να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία για να επανορθώσει την παράλειψη
αυτή ή μήπως η συγκεκριμένη ενέργεια συνιστά αλλαγή πολιτικής σχετικά με την εκπαίδευση
δασκάλων για τα σχολεία της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης;

Η ερωτώσα βουλευτής

ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ

Η μεγάλη πρόκληση για την προοδευτική παράταξη.

Γιάννης Βούλγαρης, 


Ζούμε μία από εκείνες τις όχι και τόσο σπάνιες περιόδους, όπου η πολιτική για την επίτευξη ενός εθνικού στόχου έρχεται σε παρατεταμένη σύγκρουση με το άμεσο συμφέρον ευρύτερων στρωμάτων και κυρίως με ό,τι προσλαμβάνεται από την επικρατούσα πολιτική κουλτούρα ως «φιλολαϊκό». Συνήθως αυτό συμβαίνει σε στιγμές διεθνούς κρίσης που διακυβεύονται οι σχέσεις της χώρας με το διεθνές περιβάλλον. Τότε σημειώνεται ένταση μεταξύ του μακροπρόθεσμου γενικού συμφέροντος και των ιδιαίτερων οικονομικοκοινωνικών συμφερόντων που μπορεί αθροιζόμενα, παρά τη διαφορετικότητά τους, να πλειοψηφούν. Τότε σχηματίζονται «μεταβαλλόμενες πλειοψηφίες» με αντιφατικές δυναμικές. Οπως τώρα. Μεγάλη πλειοψηφία για το ευρώ, μεγάλη αντίθεση στο «Μνημόνιο», εκλογική πλειοψηφία για κυβέρνηση των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Σαν η πλειοψηφία της κοινωνίας να αναγνωρίζει γενικά την ανάγκη επίτευξης του εθνικού στόχου, αλλά οι επιμέρους πολιτικές ή κοινωνικές δυνάμεις να θέλουν να επιτευχθεί χωρίς οι ίδιες να συμμεριστούν τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Το βάθος της κρίσης δίνει δραματικές διαστάσεις στο φαινόμενο. Σε αυτό το χάσμα, σε αυτές τις συνθήκες «μεταβαλλόμενων πλειοψηφιών», κάνει πάρτι κάθε είδους λαϊκισμός. Ο παροξυσμός των ακραίων φτάνει στα άκρα, όπως τώρα, που διάφοροι αλλοπαρμένοι φαντασιώνουν μια «ρεβάνς του 1944» και οι της απέναντι πλευράς αναπολούν το «1967». Ο λαϊκισμός έχει δικό του το γήπεδο, καθώς τροφοδοτείται από ένα κλίμα διαμαρτυρίας στο οποίο αθροίζονται οι δίκαιες απαιτήσεις αναλογικής κατανομής των θυσιών με κάθε είδους ιδιοτελείς άμυνες των σχετικά ευνοημένων στρωμάτων και των συντεχνιών. Η μακρόχρονη κυριαρχία του λαϊκισμού στην πολιτική μας κουλτούρα έχει προετοιμάσει το έδαφος. Είκοσι χρόνια πριν, μία από τις πιο δυνατές πένες της μεταπολίτευσης, εκείνη του Αγγελου Ελεφάντη, το είχε συνοψίσει με ακρίβεια: «Οταν όλα γίνονται στο όνομα του λαού, ο καθένας, ομάδα ή άτομα, που ταυτίζεται με τον λαό ή θεωρεί ότι τον εκφράζει, αποκτά το δικαίωμα και τη συνείδηση ότι του επιτρέπονται τα πάντα, γιατί τα πάντα έχουν καθαγιαστεί από την εικαζόμενη λαϊκή επικύρωση».

Η ιδεολογική αντιπαράθεση στους λαϊκισμούς, η δημοκρατική αμφισβήτηση της «εικαζόμενης επικύρωσης», είναι βέβαια αναγκαίες. Αλλά μια προοδευτική και ειδικά αριστερή δύναμη χρειάζεται τον δικό της λαό για να ασκήσει κριτική στον λαϊκισμό. Αλλιώς εκφέρει απλώς έναν «φωτισμένο» λόγο των ελίτ. Και ο λαός της προοδευτικής παράταξης και της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς πρέπει κατά βάση να είναι «πολιτικός λαός», να προϋποθέτει δηλαδή τις αντιφάσεις της κοινωνίας και να τις συνθέτει με την πολιτική πρωτοβουλία σε ηγεμονικές στρατηγικές μακρού ορίζοντα. Μόνο έτσι μπορεί να κάνει ανεκτό το κατά καιρούς εμφανιζόμενο χάσμα μεταξύ του εκάστοτε μακροπρόθεσμου εθνικού στόχου και των επιμέρους οικονομικοκοινωνικών συμφερόντων. Ιδίως σε περιόδους δραματικής κρίσης.

Σήμερα ζούμε τη διάλυση του μεταπολιτευτικού κοινωνικοπολιτικού συνασπισμού. Η διεθνής κρίση και η κρίση του ευρώ ανέτρεψαν απότομα τις προϋποθέσεις συγκρότησης και λειτουργίας του. Οπως συμβαίνει και στις άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης, ήρθαν στην επιφάνεια και έλαβαν εκρηκτικές διαστάσεις τα εγγενή εθνικά προβλήματα. Ενας καπιταλιστικός τομέας χαμηλής ανταγωνιστικότητας, υπερβολικά εξαρτημένος από το κράτος (καρικατούρα του τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά), επιρρεπής στις αρπαχτές, στον σχηματισμό καρτέλ και στον πληθωρισμό. Μια κοινωνική διαστρωμάτωση που ευνοεί την προσοδοθηρία και την αντιπαραγωγική νοοτροπία. Ενα πολιτικοδιοικητικό σύστημα αφάνταστης ανεπάρκειας. Ενα σύστημα πρόνοιας που παγιώνει ανισότητες αντί να τις θεραπεύει. Μια πολιτική τάξη που ομογενοποιήθηκε στη βάση των κρατικιστικών και πελατειακών πρακτικών. Η επιβίωση αυτού του μεταπολιτευτικού κοινωνικοπολιτικού συνασπισμού είναι αδύνατη. Το ερώτημα είναι αν η εξελισσόμενη διάλυσή του θα οδηγήσει στην κοινωνική αποσάθρωση και σε κοινωνία συμμοριών ή αν θα μετασχηματιστεί στην προοπτική της ανανέωσης της δημοκρατίας και της ανασυγκρότησης της κοινωνίας.

Η μεταρρυθμιστική Αριστερά, η νέα ευρεία προοδευτική παράταξη που πρέπει να ανασυσταθεί, στοχεύει προφανώς στο δεύτερο σενάριο. Μέσα από τα συντρίμμια και τα θραύσματα του παλαιού πρέπει να αναδείξει και να στηρίξει τη ραχοκοκαλιά ενός νέου κοινωνικοπολιτικού συνασπισμού, στον οποίο θα στηριχτεί η Ελλάδα της παραγωγικής εργασίας αντί της παρασιτικής προσόδου και της άμετρης κατανάλωσης, της αποτελεσματικής διοίκησης και της πολιτικής διαφάνειας, του κράτους των πολιτών και όχι των πελατών. Σε αυτό το πλαίσιο η προοδευτική παράταξη πρέπει να συγκροτήσει τον «πολιτικό λαό» μέσα από την κρίση και μετά την κρίση. Να προωθήσει, δηλαδή, μια νέα συνάρθρωση των ιδιαίτερων συμφερόντων των μεγάλων τουλάχιστον κοινωνικών ομάδων ώστε να εξυπηρετήσει την εθνική ανασυγκρότηση.

Ποιες θεμελιακές δομικές αλλαγές πρέπει να τεθούν; Στην ουσία, το πρόβλημα συνοψίζεται σε αυτό που έχει αποκληθεί εξορθολογισμός της «ταξικής σύνθεσης» της κοινωνίας από την άποψη της παραγωγικότητας και της δικαιοσύνης. Ή αλλιώς, η αντιμετώπιση των αντιπαραγωγικών και παρασιτικών χαρακτηριστικών του προηγούμενου τύπου ανάπτυξης, που γίνονται πλέον δυσβάστακτα. Μερικά παραδείγματα είναι κοινοί τόποι. Η αντικοινωνική φοροδιαφυγή των ελευθέρων επαγγελματιών και της αυτοαπασχόλησης που επιβαρύνει ασφυκτικά τη μισθωτή εργασία. Ο υπερβολικός, με βάση τις διεθνείς συγκρίσεις, αριθμός των ελευθέρων επαγγελματιών (γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, δημοσιογράφοι κ.λπ.) οι οποίοι αναπαρήγαν ώς τώρα την προνομιούχο θέση τους μέσα από κρατικά εγγυημένες προσόδους. Η παθολογική σχέση Αθήνας-περιφέρειας. Δεν υπάρχει νομίζω άλλη ευρωπαϊκή χώρα που να έχει το 50% του πληθυσμού της συγκεντρωμένο σε μια πόλη. Αυτή είναι τριτοκοσμική συνθήκη που αυτομάτως συνεπάγεται οικονομία χαμηλών υπηρεσιών και παρασιτισμού, εκτεταμένων πελατειακών δικτύων, διοικητικής διαφθοράς και δυνάμει εγκληματικότητας. Η συστηματική ενθάρρυνση της αυθόρμητης «επιστροφής» στην περιφέρεια, στη μοντέρνα αγροτική παραγωγή και στη σύγχρονη μικρομεσαία βιομηχανική επιχείρηση, είναι από μόνη της εθνική στρατηγική μακράς πνοής. Τέλος, ένα μαζικό εκπαιδευτικό σύστημα που συνεχίζει να παράγει στρατιές για τον δημόσιο τομέα και τα ήδη διογκωμένα ελεύθερα επαγγέλματα, αντί να στραφεί αποφασιστικά σε μια ποιοτικά αναβαθμισμένη τεχνική εκπαίδευση.

Η απάντηση της προοδευτικής παράταξης και της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς σε τέτοιου είδους αδιέξοδες πλέον καταστάσεις προδιαγράφει έναν εναλλακτικό κοινωνικοπολιτικό συνασπισμό. Συγκροτούν τον «πολιτικό λαό» με μια διαδικασία που προσπαθεί συνεχώς να προσανατολίσει στον εθνικό στόχο τα επιμέρους συμφέροντα, χωρίς να ενδίδει στον συντεχνιακό-κοινωνικό κατακερματισμό. Δίνουν λαϊκό έρεισμα και νέο ήθος στην αναζητούμενη στρατηγική της εθνικής ανασυγκρότησης.

Ο Γιάννης Βούλγαρης είναι καθηγητής

στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου

Δελτίο τύπου για την επένδυση χρυσού στην Θράκη.

Περιφερειακό γραφείο Αν. Μακεδονίας – Θράκης 2/10/2012




Η Δημοκρατική Αριστερά εκφράζει την κατηγορηματική της αντίθεση στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις παραγωγής χρυσού στο Πέραμα του νομού Έβρου και στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης.

Η συζήτηση που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας με τη συμμετοχή και επιστημονικών φορέων, έχει αναδείξει με πληρότητα τις καταστροφικές συνέπειες από την προώθηση της επένδυσης. Οι διεργασίες αυτές έχουν οδηγήσει το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας και των φορέων της (Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιστημονικοί και μαζικοί φορείς) να εκφράσουν μαχητικά την αρνητική τους θέση. 

Η επαναφορά στην επικαιρότητα της επένδυσης από τα «ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΑ ΘΡΑΚΗΣ ΑΜΒΕ» με την υποβολή νέας μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, “τροποποιώντας” τη μέθοδο επεξεργασίας των κοιτασμάτων – πάντα όμως με χρήση κυανίου – δεν αναιρεί τους κινδύνους που εγκυμονεί.
Η περιβαλλοντική επιβάρυνση – ιδιαίτερα στην αναφερόμενη περιοχή – δεν μπορεί να αντισταθμιστεί ούτε με τις ελάχιστες θέσεις εργασίας που υπόσχεται η εταιρία ούτε με τα υποτιθέμενα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν για τη χώρα και που με τα δεδομένα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας θα είναι ασήμαντα. 

Με αφορμή τη συζήτηση που διεξάγεται στα όργανα της Τ.Α. για έκφραση γνώμης επί της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καλούμε το Υπουργείο να σταθμίσει τόσο τα αντικειμενικά επιστημονικά δεδομένα όσο και τη γνώμη των πολιτών και των φορέων του και να σταματήσει την επένδυση. Οι ομόφωνες αρνητικές αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων δεν εκφράζουν αντίδραση στην ανάπτυξη. Δείχνουν στην κυβέρνηση το δρόμο της λογικής.


Το Περιφερειακό γραφείο της Δημοκρατικής Αριστεράς
Αν. Μακεδονίας-Θράκης