Η σιωπή των...αχαμνών

Η σιωπή των...αχαμνών

του Σ.Σ.

Ναι, έγινε το συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Ναι, πήραν μέρος 700 σύνεδροι. Ναι, την πρωτη μέρα ήταν εκεί ο πρωθυπουργός, εκπρόσωποι κομμάτων (πλήν ΚΚΕ που δεν απάντησε στην πρόσκληση και πλην Λαος που δεν προσκλήθηκε). Ναι, ακολούθησαν 2 μέρες γόνιμου διαλόγου, ακούστηκαν εξαιρετικές προτάσεις, πραγματοποιήθηκαν θεματικά “τραπέζια”....ναι, ένας κόσμος εγκλωβισμένος χρόνια σε διάφορα σχήματα, που η φωνή του ήταν πάντα μειοψηφούσα, δημιουργικός, με προτάσεις που σχετίζονται με την καθημερινότητα μας, ναι, αυτός ο κόσμος απελευθερωμένος επι τέλους, ύψωσε την φωνή του, η οποία όμως έμεινε μετέωρη και περιμένει τους αποδέκτες της.

Οι Ελληνες αναγνώστες, τηλεθεατές, ακροατές πολύ λίγα πράγματα απο όλα αυτά έμαθαν. Ξεφυλλίζοντας σήμερα το ογκώδες φύλλο κυριακάτικης εφημερίδας, δεν βρήκα ούτε ΜΙΑ λέξη. Ούτε μια. Από μια δημοκρατική, ελεύθερη και τι άλλο...α ναι ...προοδευτική εφημερίδα.

“Εναλλακτικό” site γνωστού δημοσιογράφου,που ως γνωστόν χωρίς το εμπόδιο των συνόρων αναφέρεται σε όλους και σε όλα, δεν περιέλαβε ούτε ΜΙΑ λέξη στα πολυποίκιλα, κατά τα άλλα, ρεπορτάζ του.

Στις ραδιοφωνικές ειδήσεις του κρατικού (ναι κρατικού και όχι δημόσιου) ραδιοφώνου, κουβέντα σήμερα το μεσημέρι. Ούτε καν την είδηση της εκλογής Κουβέλη απο το συνέδριο. Ολοι αυτοί υπηρετούν , υποτίθεται, την-πως την λενε-ενημέρωση. Επιλεκτικά όμως απ ότι φαίνεται. Οπως θέλει το αφεντικό ή όπως δεν θέλει. Ποιός ξέρει?

Και τώρα? Τώρα πρέπει μέσα στην παραζάλη της κρίσης και των επακόλουθων της να αναδειχθεί η αξία αυτού του συνεδρίου και ότι αξιόλογο ακούστηκε εκεί, στην σύναξη του 9μηνου αυτού κόμματος, που κυοφόρησε και εφερε στο φως ιδέες, μίλησε με σκληρή γλώσσα όχι μόνο για την συμπεριφορά των άλλων αλλά και των δικών και αντιμετώπισε με καθαρό ματι και μυαλό το δύσκολο σήμερα. Που αντιπρότεινε λύσεις

μέσα από διαφορετικά μονοπάτια και που αναζητά παρόμοιες φωνές για να σχηματισθεί η χορωδία της καινούριας πραγματικότητας. Δύσκολη δουλειά, αλλά ενδιαφέρουσα. Αξίζει τον κόπο τουλάχιστον να δοκιμάσει κανείς, παραμερίζοντας τους Μμεδες της ντροπής και της επιλεκτικής είδησης.