Του Στέλιου Κούλογλου, Τvxs 20.1.11
"Επιτέλους, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ επαναστάτησαν. Οχι, δεν πρόκειται για τον νόμο επικύρωσης του μνημονίου, που έκοψε τους μισθούς και στέρησε το δώρο από συνταξιούχους των 600 ευρώ. Αυτό οι «αντάρτες» τον ψήφισαν, με την εξαίρεση των τριών βουλευτών που έθεσαν εαυτόν εκτός κόμματος. Ούτε αφορά το άλλο νομοσχέδιο για τις σχέσεις εργασίας, το οποίο κουτσούρεψε εργατικές κατακτήσεις ενός αιώνα. Και αυτό το υπερψήφισαν οι αντάρτες της συμφοράς, όπως και το νομοσχέδιο που ιδιωτικοποιεί τα τρένα, τις δημόσιες συγκοινωνίες και ό,τι άλλο θέλει η τρόικα. Και τη μάνα τους να τους ζητούσαν να ιδιωτικοποιηθεί, θα το ψήφιζαν για το καλό του κόμματος και για να μην πέσει η κυβέρνηση, πάντα βέβαια με κρύα καρδιά."
Αυτό που αρκετοί δήλωσαν ότι δεν θα ψηφίσουν με τίποτα είναι το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος για τη βιοποικιλότητα, του οποίου μια βασική διάταξη αναφέρει ότι στις περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί «Νatura» καθορίζεται σε 10 στρέμματα το εμβαδόν των οικοπέδων εντός των οποίων θα επιτρέπεται στο εξής η οικοδομική ή άλλη δραστηριότητα. A, όλα κι όλα: η τσιμεντοποίηση της Ελλάδας είναι θέμα αρχής και πρέπει οπωσδήποτε να συνεχιστεί.
Και να φανταστεί κανείς ότι ο πήχης των 10 στρεμμάτων μπαίνει μόνο για τις περιοχές που περιλαμβάνονται στο Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών (Natura). Κανονικά θα έπρεπε να καταργηθεί εντελώς η ελληνική ευρεσιτεχνία της εκτός σχεδίου δόμησης σε όλη την επικράτεια και αυτοί τα στυλώνουν για τα 10 στρέμματα στις περιοχές Natura, για μια χούφτα ψήφους παραπάνω. Αν το νομοσχέδιο ανέβαζε τον πήχη και στις κανονικές περιοχές, από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ θα είχε ξεκινήσει η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση του 21ου αιώνα. Με μπροστάρηδες τους εργολάβους και τους κουμπάρους της πολεοδομίας.
Η συζήτηση που ξεκίνησε με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου είναι ο καθρέφτης όλοκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Η εισηγητής της Ν.Δ.αρχικά δήλωσε ότι ψηφίζει το νομοσχέδιο, αλλά αργότερα διευκρίνισε στους δημοσιογράφους ότι… θα το καταψηφίσει επειδή διαφωνεί με τη ρύθμιση για τα 10 στρέμματα. Απο κοντά και το ΛΑΟΣ, όσο για την δόλια αριστερά και διηγώντας τα να κλαις. Η εισηγήτρια ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε το νομοσχέδιο γιατί νομίζετε; «διότι, παρά τις καλές στιγμές του κειμένου,εξήγησε, πρακτικά είναι ανεφάρμοστο». Προφανώς η βουλευτής δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την παραλυσία που προκαλεί η αμηχανία και γι αυτό δεν μπήκε στο κόπο να κάνει κάποιες προτάσεις για να γίνει εφαρμόσιμο. Πάει το σύνθημα το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη. Τώρα έχουμε τα πολιτικά κέρδη πάνω από το περιβάλλον.
Οπως κάνει σε κάθε θέμα, από την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών μέχρι το περιβάλλον, το ΚΚΕ υιοθέτησε τη πιο συντηρητική θέση στο όνομα, φυσικά, του λαού. Ετσι η δική του εισηγήτρια τάχθηκε κατά της προστασίας των περιοχών Natura, διότι έτσι «πέφτει κατακόρυφα η τιμή των μικρών ιδιοκτησιών. Έτσι το μεγάλο κεφάλαιο εξασφαλίζει φτηνή γη». Από κόμμα της εργατικής τάκης, σε κόμμα των κτημοτομεσιτών.
Μπροστά στο αραγές μέτωπο των κάθε λογής οικοπεδοφάγων, η αρμόδια κυρία Μπιρμπίλη αναγκάστηκε να υποχωρήσει σε μια τις αρχικές της ρυθμίσεις, με αποτέλεσμα η νέα πρόταση να προβλέπει διατήρηση του δικαιώματος όσων κατέχουν σήμερα 4 στρέμματα να οικοδομήσουν, αλλά από την ψήφιση του νόμου και μετά το δικαίωμα θα το έχουν μόνον όσοι κατέχουν οικόπεδα έκτασης 10 στρεμμάτων. Το σημαντικό όμως είναι ότι επέμεινε στην πιο βασική διάταξη: ακόμη και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου δεν θα ισχύει το δικαίωμα κατάτμησης για οικόπεδα πολλαπλάσια των 4 στρεμμάτων, που θα γέμιζε και την υπόλοιπη επαρχία με αυθαίρετα και μεζονέτες.
Η συμβιβαστική πρόταση δεν έγινε δεκτή από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και το θέμα παραπέμπεται κατά πάσα πιθανότητα στο πρωθυπουργό που καλείται να αποδείξει ότι τα περί πράσινης ανάπτυξης δεν είναι πράσινα άλογα. Το ενδιαφέρον με το κυβερνών κόμμα είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, θέτοντας τα ίδια διλήμματα..Αν το 1981, που ήρθε το ΠΑΣΟΚ για πρώτη φορά στην εξουσία, είχαν εφαρμοστεί παρόμοιες διατάξεις, αν οι αντάρτες του τσιμέντου εκείνης της εποχής είχαν αφήσει τον αείμνηστο Αντώνη Τρίτση να κάνει τη δουλειά του, αν δεν είχε επικρατήσει το «Τσοβόλα δώσ' τα όλα» και ο λαϊκισμός, σήμερα, αντί για την κατεστραμμένη Αθήνα και την ασυνάρτητη επαρχία, θα είχαμε όχι μόνο μια πιο όμορφη αλλά και μια καλύτερη, ευημερούσα ίσως, Ελλάδα.
Το νομοσχέδιο της κυρίας Μπιρμπίλη είναι η τελευταία ευκαιρία. Αν ο εκβιασμός των θαρραλέων στo μάζεμα ψήφων και δειλών στο μέλλον της χώρας περάσει, σε 30 χρόνια από σήμερα δεν θα έχει απομείνει τίποτα.
Σύμφωνοι. Η εκτός σχεδίου δόμηση να καταργηθεί Αλλά αυτό δεν επιτρέπεται να γίνει χωρίς πρώτα να ρυθμιστούν βασικά ζητήματα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ) Τι θα γίνει με όσους αγόρασαν με τις οικονομίες μιας ζωής ένα άρτιο και οικοδομήσιμο χωράφι, το ακριβοπλήρωσαν ως τέτοιο, πλήρωσαν φόρους ως τέτοιο, με προοπτική να λύσουν τις στεγαστικές τους ανάγκες με τρόπο φτηνό; Μέσα σε μια νύχτα θα μηδενιστεί ίσως και όλη η περιουσία τους. Και θα πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν για οικόπεδο οικοδομήσιμο μέσα σε οικισμό. Και την ίδια νύχτα κάποιοι που έχουν οικόπεδα μέσα σε οικισμό θα δουν την περιουσία τους να σκαρφαλώνει στα ύψη. Είναι κοινωνική δικαιοσύνη αυτή ή τζόγος;
Β) αν προηγουμένως δεν γίνουν επεκτάσεις οικισμών, η αξία της γης μέσα στους οικισμούς θα ανέβει κατακόρυφα. Θαυμάσιο και αναπάντεχο δώρο στους οικοπεδούχους.
Γ) οι προνομιούχοι που τα μη άρτια χωράφια τους δίπλα στους οικισμούς θα γίνουν με τις επεκτάσεις περιζήτητα οικοδομήσιμα οικόπεδα δεν θα πρέπει με το όφελος αυτό να αποζημιώσουν τους χαμένους της υπόθεσης;
Δ) Υπάρχει τρόπος να γίνει η κατάργηση χωρίς αυτές τις αδικίες; Σύμφωνοι. Η εκτός σχεδίου δόμηση είναι ελληνική πατέντα. Αλλά πάλι θα την πληρώσουν κάποιοι και κάποιοι άλλοι θα τρίβουν τα χέρια τους; Υπάρχει επεξεργασμένη λύση από τους υποστηρικτές της άποψης; Ή πάλι θα γίνει μπάχαλο;
Ε) Όσο και αν το σκέφτηκα μόνο αυτό βρήκα: αφού η κατάργηση γίνεται για κοινωνική ωφέλεια, οι έχοντες οικοδομήσιμα χωράφια να αποζημιώνονται, όπως όταν γίνονται απαλλοτριώσεις. Κοινωνική πολιτική με την τσέπη των άλλων γίνεται; Στο ταμείο για τις αποζημιώσεις να συνεισφέρουν όλοι όσοι έχουν οικόπεδα εντός οικισμού ή σε επεκτάσεις ανάλογα με την υπεραξία που θα πάρουν. Αυτό ναι. Θα ήταν κάπως δίκαιο. Διαφορετικά με τίποτα.
Ευχαριστούμε για το σχόλιο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν συμφωνήσουμε στο ότι η εκτός σχεδίου δόμηση είναι ελληνική πατέντα,η οποία όμως δεν θίγεται με την ρυθμιση αυτή, διότι αναφέρεται σε ζώνες NATURA και ενδεχομένως αργότερα σε περιοχές ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας στην κατεύθυνση της σταδιακής κατάργησης της εκτός σχεδίου δόμησης. Η NATURA καλύπτει το 27% περίπου της χώρας (το 5,5% είναι θαλάσσιες περιοχές).Στους οικότοπους σήμερα εφαρμόζεται το διαταγα 24 του 1985 που δίνει δικαίωμα δόμησης στα 4 στρέμματα και σε ορισμένες περιπτώσεις επιτρέπει την κατάτμηση στα 2, 1200 μέτρα κ.λ.π. Ολη αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει στο καθεστώς δόμησης των παραλιών (κυρίως) που αντικρύζουμε σε ολη την Ελλάδα (και στην περιοχή μας).
Οι περιπτώσεις αδικιών στις οποίες αναφέρεσθε, είναι οι συνήθεις σε μια μεταβατική φάση και πρέπει δικαίως να αντιμετωπισθούν, ενδεχομένως και με τον "αλληλέγγυο" τρόπο που προτείνεται. Μόνο που δεν είμαστε σ αυτήν την φάση ακόμη.
Το θέμα πάντως είναι οτι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που αντέδρασαν με έντονο τρόπο στο ενδεχόμενο αυτής της ρύθμισης, κατηγορύνται ότι δεν έκαναν το ίδιο σε σοβαρώτερες κυβερνητικές αποφάσεις που προηγήθηκαν και αφορούσαν την πλειονότητα των πολιτών της χώρας.
…..Λογικός ο προβληματισμός του "ανώνυμου". Οι παράπλευρες συνέπειες που αναφέρει είναι όχι μόνο πιθανές αλλά βέβαιες αν δεν υπάρξουν ρυθμίσεις που να τις αποτρέπουν. Για το συγκεκριμένο θέμα που τίθεται (των οικοπέδων που είναι σήμερα τουλάχιστον 4 στρέμματα) υπάρχει ήδη η τροποποίηση της υπουργού ότι θα μπορούν να οικοδομηθούν και στο μέλλον . Αντίθετα, σε περιπτώσεις που γίνεται κατάτμηση μεγαλύτερων εκτάσεων, θα απαιτείται ελάχιστη επιφάνεια οικοπέδου δέκα στρεμμάτων. Ορθότατα θα πρόσθετα καταργούνται και όλες οι παρεκκλίσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε δεδομένο ότι μιλάμε για τις περιοχές Natura, αυτή η ρύθμιση είναι κάτι παραπάνω από αρκετή για να συζητήσουμε πιο ήρεμα και αποτελεσματικά στη συνέχεια, πολύ περισσότερο να επεκταθεί η συζήτηση συνολικά στην εκτός σχεδίου δόμηση έως την απαγόρευσή της.
Είναι βέβαια αλήθεια ότι η συζήτηση για την προστασία του φυσικού πλούτου αλλά και τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος δεν έχει το απαραίτητο υπόβαθρο. Είτε γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα είτε επειδή οι πελατειακές σχέσεις αποτελούν τη δεύτερη φύση του ή ενδεχόμενα και τα δύο. Ας μη ξεχνάμε ότι από το 2006 η χώρα μας είχε αναλάβει την υποχρέωση ως το 2012 να λάβει μέτρα για τις περιοχές Natura. Η αδράνεια όμως και η αδυναμία να μελετηθούν χωριστά ώστε τα μέτρα που θα ληφθούν να ανταποκρίνονται στα προβλήματά τους , επέβαλε τη μεταβατική “οριζόντια” ρύθμιση με το ν/σ για τη βιοποικιλότητα.
Νομίζω λοιπόν ότι μεταβατικές διατάξεις είναι χρήσιμες και ενδεχομένως απαραίτητες. Με την προϋπόθεση όμως ότι θα συμφωνήσουμε για το μείζον και θα σταματήσουμε τον αυτοκαταστροφικό δρόμο. Γιατί αν δεν καταφέραμε ακόμα να οδηγήσουμε και το φυσικό μας περιβάλλον στην κατάντια και τα μέτρα του αστικού μας περιβάλλοντος, είμαστε πάρα πολύ κοντά. Μπορούμε ίσως να αποτρέψουμε το 2ο κύμα της αντιπαροχής (το 1ο δημιούργησε τις αβίωτες πια πόλεις μας). Άλλως μπορεί να γίνει τσουνάμι.
Ζητείται λοιπόν πολιτική βούληση. Το πώς θα γίνει μπορεί να βρεθεί.
Επιμένω στην ερώτηση: Υπάρχει επεξεργασμένη λύση από τους υποστηρικτές της άποψης; Ή πάλι θα γίνει μπάχαλο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζημιά που έκανε η ‘’ελληνική πατέντα’’ της εκτός σχεδίου δόμησης μαζί με την άλλη, την αντιπαροχή με τους υψηλούς συντελεστές δόμησης, είναι καταγεγραμμένη από πλήθος μελετών και δημοσιευμάτων πολεοδόμων και χωροτακτών ώστε είναι περιττή η περεταίρω αναφορά. Αρκεί η προσωπική εμπειρία: ζούμε σε πόλεις δυσκολοβίωτες όπου οι απλές καθημερινές λειτουργίες – κίνηση με τα πόδια, κυκλοφοριακό, πάρκινγκ, ελεύθεροι χώροι, σχολεία, αποκομιδή απορριμμάτων, θόρυβος – είναι όλες προβληματικές. Όλα αυτά, καθώς και οι οικονομικές και κυρίως οι ψυχολογικές επιβαρύνσεις που προκαλούν, θα ήταν διαφορετικά αν οι πόλεις αναπτύσσονταν κυρίως οριζόντια με σχέδιο και υποδομές, αντί για την καθ’ύψος επέκταση πάνω στις προηγούμενες υποδομές. Τώρα η επίλυση των προβλημάτων στις πόλεις είναι αργή, πανάκριβη και σε ορισμένες περιπτώσεις αδύνατη. Δυστυχώς θα ζήσουμε με αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την κατάσταση με την εκτός σχεδίου δόμηση των 4 στρεμμάτων, των 2, των παρεκκλίσεων κλπ. αρκεί να δει κανείς το ….Google Earth. Κατακερματισμός της αγροτικής γης, ασυνέχεια του χώρου, διάσπαρτη δόμηση ιδιαίτερα έντονη κοντά σε παραλίες ή και μέσα σε δάση. Βίλες και εξοχικές κατοικίες δίπλα σε αποθήκες, βιοτεχνίες και σταύλους. Δρόμοι, δίκτυα ύδρευσης, αποχετεύσεις, διαχείριση απορριμμάτων ανύπαρκτα ή σε πρωτόγονη κατάσταση. Τι είδους ορθολογική ανάπτυξη να σχεδιάσει κανείς με όλες τις χρήσεις ανακατεμένες; Ενός κακού μύρια έπονται.
Η ζημιά που έγινε στο δημόσιο χώρο από κάθε σκοπιά είναι ανυπολόγιστη. Ας σταματήσει εδώ. Η προσπάθεια πρέπει να είναι στον αυστηρό καθορισμό χρήσεων γης, στον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης σε όλη την χώρα και στην ταυτόχρονη δημιουργία πολεοδομημένων περιοχών, για κύρια και εξοχική κατοικία, με κατασκευασμένα τα δίκτυα υποδομής. Μόνο όφελος μπορούμε να έχουμε, ως κοινωνία και ως χρήστες, από αυτό. Ας δούμε ορισμένα βήματα:,
- Η εκτός σχεδίου δόμηση γενικά αποτρέπεται – επιτρέπεται μόνο σε λογικές εξαιρέσεις (π.χ.αγροτόσπιτα σε μεγάλες εκμεταλλεύσεις, αγροτικές – κτηνοτροφικές μονάδες, κάποιες τουριστικές μονάδες…). Έτσι, συν τοις άλλοις, η αγροτική γη παραμένει ενέπαφη και φτηνή (αφού δεν υφίσταται κίνητρο κερδοσκοπίας) και αποδίδεται, τουλάχιστον προς χρήση, στους κατ’ επάγγελμα αγρότες.
- Το δημόσιο (Δήμοι, οργανισμοί οικιστικής ανάπτυξης, μικτά σχήματα..) απαλλοτριώνει την απαιτούμενη όμορη των οικισμών ή άλλη φτηνή αγροτική γη, πολεοδομεί, κατασκευάζει τα έργα υποδομής και κατόπιν πουλάει σε τιμές κόστους οργανωμένα οικόπεδα ή και τα μοιράζει (στα πλαίσια μιας κοινωνικής πολιτικής) στους ενδιαφερόμενους προκειμένου να οικοδομήσουν σε εύλογο χρόνο. Αν κάποιοι, για διάφορους λόγους, αδυνατούν να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους δεν το μεταπουλούν αλλά επιστρέφουν το οικόπεδο πίσω στο φορέα προς αναδιανομή.
Βέβαια και κάποιοι θα χάσουν. Είναι όσοι προσβλέπουν σε κέρδος από την αγοραπωλησία της γης, όσοι αγοράζουν – ή βρήκαν από τους δικούς τους - χωράφια και τα πουλούν ως ‘’ελληνικά οικόπεδα’’ της συμφοράς, όσοι κερδίζουν κάτι από μεσιτείες, τακτοποιήσεις, νομιμοποιήσεις και πολιτικές διαμεσολαβήσεις για να γίνει η δουλειά μας γρηγορότερα. Αυτός ο τρόπος «ανάπτυξης» και πλουτισμού – από την κερδοσκοπία της γης και την άνευ σχεδίου και υποδομών δόμηση - βλάπτει σοβαρά και την οικονομία μας και την υγεία μας και τον πολιτισμό μας. Ας το δούμε αλλιώς.