«Προχωρώντας και αναθεωρώντας», είναι ο τίτλος του.
Ενα πολιτικό βιβλίο απολαυστικά ογκώδες. Οι 694(!) σελίδες του διαβάζονται με το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον, από την πρώτη ώς και την τελευταία. «Προχωρώντας και αναθεωρώντας» (εκδ. Πόλις). Το έγραψε ο Νίκος Μπίστης, από τις ξεχωριστές μορφές του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος, ο οποίος έχει έκτοτε διανύσει μια ιδιαίτερη πολιτική διαδρομή στον χώρο της Αριστεράς. Με αφετηρία και θητεία στο ΚΚΕ, ο Νίκος Μπίστης προχώρησε. Και ακολούθησε μια πορεία που τον οδήγησε -όχι εύκολα, αλλά τον οδήγησε- πέρα από την κομμουνιστική Αριστερά, ορθόδοξη και μη. «Αυτή είναι η διαδρομή μου. Δεν την προτείνω ως υπόδειγμα, είναι όμως δική μου και δεν την αλλάζω με τίποτα», αναφέρει ο Νίκος Μπίστης στις πρώτες σελίδες του βιβλίου. Προχώρησε. Αναθεώρησε. Προχώρησε κι άλλο. Αναθεώρησε περαιτέρω. Αλλά με πυξίδα. Κρατώντας, πάντα, σταθερό πυρήνα αρχών και αξιών. Ορισμένες από αυτές τις αξίες; Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, χωρίς «ναι μεν αλλά». Η υπεράσπιση των μειονοτήτων. Η 100% αντιεθνικιστική στάση. Η αντίθεση προς κάθε μορφή βίας, ιδίως της «επαναστατικής». Ο Νίκος Μπίστης, ένθερμος μεταρρυθμιστής, πιστεύει στην ανάγκη για πραγματικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής πολιτικής και της κοινωνίας. Στήριξε όσο λίγοι το υπό τον Κώστα Σημίτη εκσυγχρονιστικό εγχείρημα. Θυμάστε; Οπως π.χ., στην υπόθεση με τις ταυτότητες, τότε που υπουργοί και βουλευτές είχαν πιει το αμίλητο νερό. «Προχωρώντας και αναθεωρώντας». Ενα πολιτικό ταξίδι -με πολλούς σταθμούς και πολλούς αποδέκτες- που διαρκεί αισίως σαράντα χρόνια· από την ταράτσα της Νομικής το 1973, έως σήμερα. Δεν πρόκειται βέβαια για ...«απομνημονεύματα παλαιού πολεμιστή». Καμία σχέση. Ενα βιβλίο γραμμένο με πολύ κέφι και χιούμορ, παρά τις ουκ ολίγες πικρές διαπιστώσεις. Ενα βιβλίο που δεν σε αφήνει να το αφήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου