Ο Ηρακλής Πουαρώ και η Π Α Ν Α Γ Ι Α Η ΔΗΜΑΡΙΩΤΙΣΣΑ!

Γιάννης Μεϊμάρογλου, 15/08/2012

---

Ο Ηρακλής Πουαρώ πετάχτηκε από τον ύπνο του!
Ο ήχος της καμπάνας τον κατατρόμαξε, λες και χτυπούσε μες το δωμάτιό του. Της Παναγίας, συλλογίστηκε... Και πρέπει να το θυμίζουν στους ανθρώπους μ’ αυτό το βάρβαρο τρόπο;
Από την άλλη, βέβαια, ευτυχώς! Έβλεπε έναν τρομακτικό εφιάλτη. Τον είχαν, λέει, στριμώξει κάτι νταγλαράδες με μαύρα και τον ταρακουνούσαν συθέμελα. «Από ποια χώρα είσαι ρε;»… Δεν είχε προλάβει να ψελλίσει «Από το Βέλγιο». Ευτυχώς... Θυμήθηκε ένα καφενείο στις Βρυξέλλες που έγραφε παλιά «Απαγορεύεται η είσοδος σε Έλληνες και σε σκύλους». Ανατρίχιασε. Λες να την πλήρωνε αυτός τώρα;
Καλά που τον είχε ξυπνήσει η καμπάνα. Θαύμα, αναφώνησε με ενθουσιασμό.
Η Παναγία τον είχε σώσει την τελευταία στιγμή!
Γι’ αυτό την αγαπούσαν, φαίνεται, τόσο πολύ οι Έλληνες.

Έφτιαξε λίγο γαλλικό καφέ -απαραίτητο για ν’ αρχίσει να σκέφτεται - και έκατσε στο τραπεζάκι της κουζινούλας.
Για μια ακόμα φορά διαπίστωνε πόσο περίεργος λαός ήταν οι Έλληνες.
Από τη μια, την αγαπούσαν την Παναγιά και ζητούσαν συνέχεια τη βοήθειά της -ιδιαίτερα όταν παρανομούσαν- κι από την άλλη, την έβριζαν πατόκορφα και με τον πιο αισχρό τρόπο -κι αυτήν και το γιό της- με το που θα τους τύχαινε κάποια αναποδιά!

Ο ΑΝΤΩΝΗΣ μόνο διακοπές δεν έκανε στην Καλαμάτα...
Του άρεσε που βρισκόταν στον τόπο του, για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός -και τι δεν είχε κάνει για να το πετύχει- αλλά ησυχία δεν είχε.
Μόλις είχε κλείσει το τηλέφωνο στον Δένδια. Του είχε ζητήσει να μην πειράξει καθόλου τους Αλβανούς! Επειδή τους είχε προσκαλέσει πριν από χρόνια ο ίδιος στην Ελλάδα, τους θεωρούσε λίγο σαν φιλοξενούμενούς του... Για τους άλλους, δεν του είπε τίποτα. Είχε πάρει ήδη τα μέτρα της η Χρυσή Αυγή...
Άλλο ήταν ωστόσο το πρόβλημά του. Πήγαινε πάνω-κάτω στο δωμάτιο, κάνοντας συνεχώς πρόβες. Πώς θα στεκόταν μπροστά της; Πώς θα της έσφιγγε το χέρι; Πολύ, για να φανεί φιλικός; Λίγο, να μην την πονέσει;
Ξανακοίταξε το εμπιστευτικό σημείωμα που του είχε στείλει ο Αβραμόπουλος.
"Γκούτεν μόργκεν", "Μπίτε σεν", "Άλες γκουτ", "Ντάνκε σεν".
Βάλε το χέρι σου Παναγίτσα μου να μη φάω καμιά σβουριχτή σφαλιάρα, ψιθύρισε ευλαβικά...

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ τα είχε πάντα καλά με την Παναγία και γενικά μ’ όλη την οικογένεια...  Ήταν πάντα εντάξει μαζί της. Όποιον του είχε στείλει, τον είχε ταχτοποιήσει αμέσως.
Κι η Παναγιά, όμως, του είχε ’ξηγηθεί καλά. Είχε βάλει μάλιστα και το Άγιο Πνεύμα να τον προικίσει με όλες αυτές τις αξεπέραστες πνευματικές ικανότητες!
Αλλά και η διάλυση του ΠΑΣΟΚ, θαύμα δικό Της πρέπει να ’τανε. Θα το ξανάφτιαχνε αυτός απ’ την αρχή. Και θα γλύτωνε επιτέλους απ’ αυτό το «Μαζί σου Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα», που τον κυνήγαγε και στον ύπνο του ακόμα. Στ’ αυτιά του ηχούσε ήδη το «Εμπρός Βαγγέλη, η Ελλάδα όλη σε θέλει»!
Χαμογέλασε ευλαβικά. Άναψε το κεράκι του και σταυροκοπήθηκε -ίσα που χώραγε- μέσα στο εκκλησάκι που είχε γυριστεί το «Mama mia»!
Μήπως γι’ αυτό δεν είχε διαλέξει τη Σκόπελο για το Δεκαπενταύγουστο;

Ο ΑΛΕΞΗΣ δεν πίστευε στα θαύματα...
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ οφειλόταν σ’ αυτόν και μόνο σ’ αυτόν. Στην εξυπνάδα του, στην ομορφιά του, στη ρητορική του, στο θάρρος και την αποφασιστικότητά του.
Κανονικά θα έπρεπε να τον φωνάζουν CHE THE GREEK!
Ξαναπήρε το Spiegel στα χέρια του ικανοποιημένος. Οι Γερμαναράδες φαινόντουσαν άκαμπτοι, τους έβριζαν και τους εκβίαζαν απροκάλυπτα.
Σιγά μην τους έδιναν και επιμήκυνση...
Λίγο ακόμα και τα μωράκια του θα είχαν πατέρα πρωθυπουργό!
Σηκώθηκε βαριεστημένα να πάει στην περιφορά της εικόνας της Παναγίας.
Δεκαπενταύγουστος, βλέπεις, και οι κρητικοί Πασόκοι που ’χαν πλημμυρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν συγχωρούσαν απιστίες... ιδιαίτερα στο Ρέθυμνο!

Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ τελείωνε το χριστιανικό διάγγελμά του...
Το καταλάβαινε και ο ίδιος ότι ...Χριστοδούλιζε ολοένα και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, αλλά τι να κάνει; Ετοιμαζόντουσαν μερικοί να βεβηλώσουν τα όσια της ορθοδοξίας και του ελληνισμού!
Να φορολογήσουν την ιερή ακίνητη περιουσία, να ελέγξουν τα θεία οικονομικά της. Μέχρι και περικοπές στους μισθούς των κληρικών σχεδίαζαν!
Κοίταξε προς τα πάνω. Καλά τους έκανε η Παναγιά και τους βύθιζε όλο και πιο πολύ στην αμαρτωλή τους κρίση!

Ο ΦΩΤΗΣ ανακάθισε πιο αναπαυτικά και άναψε το έκτο -σε τρία λεπτά- τσιγάρο του. Του είχαν λείψει τα Τρίκαλα...
Καλά που γιόρταζε και καμιά Παναγία και μπορούσε να ξεκουραστεί και λίγο. Δεν είχε και ιδιαίτερες σχέσεις με την Παναγία, ο Φώτης. Όχι βέβαια και σαν τον Σημίτη, που δεν μπορούσε καλά-καλά να κάνει το σταυρό του, αλλά πάντως λίγα πράγματα...
Αν είχαμε φύγει καμιά δεκαριά χρόνια νωρίτερα, αντί να χαραμιζόμαστε με τους Τσιπραλαβάνους, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα τώρα, συλλογίστηκε.
Έστω κι έτσι, πάντως, ευχαριστημένος ένοιωθε. Δεν είχαν γίνει και λίγα τους τελευταίους μήνες...
Η αλήθεια είναι ότι είχε μπλέξει και με μερικούς μουρλούς, αλλά τα ’χει αυτά η πολιτική. Κι εδώ που τα λέμε, κι ο ίδιος δεν κόλλαγε.
Ήταν ...παλιά καραβάνα!

Η Παναγιά η Δημαριώτισσα είχε τα νεύρα της...
Όλοι μιλούσαν για την Παναγία της Τήνου και την Παναγία Σουμελά, για κείνη, τίποτα… Ακόμα και ο δρόμος που έμενε, Αγίου Κωνσταντίνου λεγόταν!
Κι όμως, είχε κάνει το μεγαλύτερο θαύμα που θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ η ανθρωπότητα.
Ε Ι Χ Ε    Β Α Λ Ε Ι    Τ Η Ν    Α Ρ Ι Σ Τ Ε Ρ Α    Σ Τ Η Ν    Κ Υ Β Ε Ρ Ν Η Σ Η !
Κι ας λένε ότι κάθε θαύμα κρατάει 40 μέρες. Το δικό της κράταγε ήδη -και θα κράταγε- πολύ παραπάνω!
Ήταν η μόνη αριστερή Παναγία, και το χαιρόταν ιδιαιτέρως. Οι άλλες, οι δεξιές, είχανε βλέπεις συνηθίσει να κυβερνάνε...

Ο Πουαρώ βγήκε από τη «Μεταρρύθμιση» κάπως βιαστικά...
Οι κόρες του, η γυναίκα του κι η πεθερά του, τον είχαν πρήξει από ώρα για να πάνε στη θάλασσα. Είπε να τις αρχίσει στα… γαλλικά με θρησκευτικό περιεχόμενο -συμπεριλαμβανομένης και της εορτάζουσας- αλλά, μέρα που ’ταν, συγκρατήθηκε!