Από αρκετές πλευρές αρχίζει να τίθεται το ερώτημα εάν «οι επιμέρους διαφοροποιήσεις» της ΔΗΜΑΡ συμβαδίζουν με την προοπτική της διαφύλαξης της κυβερνητικής σταθερότητας, σε ορίζοντα τετραετίας.
Το λένε λιγότερο κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες και περισσότερο στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο προφανώς μιας αντιπαράθεσης στο πεδίο της Κεντροαριστεράς. Εάν πάντως το μεγαλύτερο «πολιτικό κόστος» για ένα κόμμα της Αριστεράς είναι η υποστήριξη μιας κυβέρνησης που ακολουθεί αντιδημοφιλείς πολιτικές για να αντιμετωπίσει η χώρα την κρίση, αυτό το «κόστος» το 'χει αποδεχθεί η ΔΗΜΑΡ, χωρίς αμφισημίες.
Ακόμα και όταν διαφωνεί, θέτει τη διαφωνία της όχι με όρους υπονόμευσης της κυβέρνησης, αλλά με όρους διεύρυνσης της πολυσυλλεκτικής βάσης της, διευρύνοντας τα διαπραγματευτικά και νομιμοποιητικά στοιχεία της. Μόνο μια «μίζερη», «στενόμυαλη» και «φοβική» κριτική δεν κατανοεί αυτή τη διάσταση των πραγμάτων και προτιμάει το. . . μαύρο - άσπρο.
Η πολιτική των «αποχρώσεων» είναι προφανώς δύσκολη. Και για κείνους που τη διατυπώνουν και γι' αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται. Αλλά αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος μιας Αριστεράς, που από τη μία «κρατάει ανοιχτά» τα κύρια μέτωπα αντιμετώπισης της κρίσης και από την άλλη «κρατάει ζωντανή» και τη δική της οπτική στα πράγματα και στις εξελίξεις.
Οταν σήμερα το ΔΝΤ λέει ότι κάναμε λάθος με την «ένταση» της λιτότητας και ήδη έχουν αρχίσει να διατυπώνουν ενστάσεις για το «φορολογικό», γιατί δεν δικαιούται μια υπεύθυνη Αριστερά να τα θέτει εκ των προτέρων και να παλεύει «εντός των τειχών» και με συναίσθηση των ορίων για να αποτρέπει δυσμενείς εξελίξεις, διαφοροποιούμενη. . . Καλό κάνει στην κυβέρνηση, όχι κακό.
Η συνεισφορά της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση είναι, παραμένοντας «αυτό που είναι», να παρέχει τη στήριξή της. Οχι «μεταλλαγμένη». . . Οσοι από το κυβερνητικό στρατόπεδο νιώθουν ικανοποίηση από τις δημοσκοπήσεις, μεγαλύτερη απ' ό,τι. . . υποδηλώνουν οι αριθμοί, και θεωρούν με βάση την «πολιτική νίκη» στην περίπτωση του «Μετρό» ότι βρήκαν το. . . «μαγικό ραβδί» στο «δόγμα της πυγμής» για να καλύψουν τα «κενά της κοινωνικής στήριξης» βρίσκονται σε λάθος δρόμο. . .
panpan@pegasus.gr
Το λένε λιγότερο κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες και περισσότερο στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο προφανώς μιας αντιπαράθεσης στο πεδίο της Κεντροαριστεράς. Εάν πάντως το μεγαλύτερο «πολιτικό κόστος» για ένα κόμμα της Αριστεράς είναι η υποστήριξη μιας κυβέρνησης που ακολουθεί αντιδημοφιλείς πολιτικές για να αντιμετωπίσει η χώρα την κρίση, αυτό το «κόστος» το 'χει αποδεχθεί η ΔΗΜΑΡ, χωρίς αμφισημίες.
Ακόμα και όταν διαφωνεί, θέτει τη διαφωνία της όχι με όρους υπονόμευσης της κυβέρνησης, αλλά με όρους διεύρυνσης της πολυσυλλεκτικής βάσης της, διευρύνοντας τα διαπραγματευτικά και νομιμοποιητικά στοιχεία της. Μόνο μια «μίζερη», «στενόμυαλη» και «φοβική» κριτική δεν κατανοεί αυτή τη διάσταση των πραγμάτων και προτιμάει το. . . μαύρο - άσπρο.
Η πολιτική των «αποχρώσεων» είναι προφανώς δύσκολη. Και για κείνους που τη διατυπώνουν και γι' αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται. Αλλά αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος μιας Αριστεράς, που από τη μία «κρατάει ανοιχτά» τα κύρια μέτωπα αντιμετώπισης της κρίσης και από την άλλη «κρατάει ζωντανή» και τη δική της οπτική στα πράγματα και στις εξελίξεις.
Οταν σήμερα το ΔΝΤ λέει ότι κάναμε λάθος με την «ένταση» της λιτότητας και ήδη έχουν αρχίσει να διατυπώνουν ενστάσεις για το «φορολογικό», γιατί δεν δικαιούται μια υπεύθυνη Αριστερά να τα θέτει εκ των προτέρων και να παλεύει «εντός των τειχών» και με συναίσθηση των ορίων για να αποτρέπει δυσμενείς εξελίξεις, διαφοροποιούμενη. . . Καλό κάνει στην κυβέρνηση, όχι κακό.
Η συνεισφορά της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση είναι, παραμένοντας «αυτό που είναι», να παρέχει τη στήριξή της. Οχι «μεταλλαγμένη». . . Οσοι από το κυβερνητικό στρατόπεδο νιώθουν ικανοποίηση από τις δημοσκοπήσεις, μεγαλύτερη απ' ό,τι. . . υποδηλώνουν οι αριθμοί, και θεωρούν με βάση την «πολιτική νίκη» στην περίπτωση του «Μετρό» ότι βρήκαν το. . . «μαγικό ραβδί» στο «δόγμα της πυγμής» για να καλύψουν τα «κενά της κοινωνικής στήριξης» βρίσκονται σε λάθος δρόμο. . .
panpan@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου