Ένα πρώτο σχόλιο για την απόφαση της ΔΗΜΑΡ να καταψηφίσει το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ. Το γράφει ο φίλος Ευθύμης Δημόπουλος και το προσυπογράφω (LEO)
Το πρώτο είναι η παρατήρηση πως το παρόν νομοσχέδιο δεν «υπηρετεί το δημόσιο πανεπιστήμιο και την αναβάθμισή του». Εδώ που τα λέμε που να βρεθεί νομοσχέδιο να εξυπηρετήσει καλύτερα το δημόσιο χαρακτήρα των ΑΕΙ από το υπάρχον καθεστώς. Είναι απλώς ασυναγώνιστο. Καύχημα και προπύργιο της δημοκρατίας και της επιστημονικής παραγωγής της χώρας. Χάρη σε αυτό βρισκόμαστε στην ευρωπαϊκή και διεθνή εκπαιδευτική πρωτοπορία εδώ και χρόνια. Δεν αναβαθμίζεται άλλο σύντροφοι. Η παρακμή του απλώς οφείλεται στην κορύφωση της ακμής του. Φυσιολογικά πράγματα. Ο κύκλος της ζωής και της ιστορίας.
Το δεύτερο είναι πως οι διατάξεις του νομοσχεδίου «έχουν κριθεί απορριπτέες από την πανεπιστημιακή κοινότητα». Ε, άμα τιις απέρριψε η πανεπιστημιακή κοινότητα (βλέπε πρυτανική και συνδικαλιστική συντεχνία) τι να λέμε οι υπόλοιποι τώρα. Τι να πουν οι φοιτητές, τι να πουν οι καθηγητές που υποστηρίζουν ριζικές αλλαγές, τι να πει η κοινωνία και τι να πουν οι διεθνείς αξιολογήσεις. Καλύτερα να το βουλώσουνε, γιατί δεν έχουν ιδέα. Όπως έγραψε και ο Μυλόπουλος «έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες».
Το τρίτο είναι το σχόλιο για την «αδιαλλαξία του Υπουργείου». Ενώ οι Πρυτάνεις, τα κόμματα, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις ξεχείλιζαν από διαλλακτικότητα και από μεταρρυθμιστική διάθεση. Κρίμα Διαμαντοπούλου, έχασες την ευκαιρία να παραδειγματιστείς από διαλλακτικούς συναδέλφους σου όπως ο Ρέπας και ο Καστανίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου