"Ενθάδε κείται ένας άνθρωπος που ήταν φλύαρος και όμως δεν πρόλαβε να πει όσα ήθελε". Αυτό έλεγε ο Λεωνίδας Κύρκος ότι θα έπρεπε να γραφτεί στον τάφο του με αυτοσαρκασμό - ένα γνώρισμα που ιδιαιτέρως τον χαρακτήριζε. Γελώντας χορταστικά κατέφευγε συχνά-πυκνά στον αυτοσαρκασμό για να γλυκάνει την οδύνη του - για τα σωστά που είπε και για τα λάθη, που με αυστηρή αυτογνωσία, αναγνώριζε. Ο Λεωνίδας έφυγε τα ξημερώματα της Κυριακής συντροφευμένος με τη χάρη της αγάπης του Μίλτου, της Σοφίας, του Μιχάλη και όσων λογιζόμασταν "παιδιά" του.
Σύντροφος της νιότης μας και των γόνιμων χρόνων της αναζήτησής μας, ο Λεωνίδας ήταν ο δρομέας των μεγάλων αποστάσεων. Δεν αναλωνόταν στα μικρά, προσήλωνε το βλέμμα του στο δάσος και ξεπερνούσε τα δένδρα, εισήγαγε καινοτόμα, ρηξικέλευθα και πρωτοποριακά στοιχεία στη σκέψη και την ανάλυση της Αριστεράς. Απεχθανόταν τα δόγματα, τιμούσε τη συνέπεια, αλλά αναζητούσε συγκλίσεις, πάσχιζε να δημιουργεί τις συνθήκες ενός γόνιμου διαλόγου, με υπερβάσεις και προωθητικούς συμβιβασμούς. Κοσμοπολίτης των ιδεών, διανοούμενος και αγωνιστής, ο Λεωνίδας ήταν πραγματιστής και ιδεολόγος. Το πάθος του στην πολιτική αντιπαράθεση, η έμπνευσή του, το κέφι του για δημιουργία, για την αναζήτηση διεξόδων, για προγραμματικές συγκλίσεις, η έχθρα του σε όποια ιδέα οδηγούσε την Ελλάδα στην απομόνωση, τον ωθούσαν σε ένα δρόμο πρωτοποριακό και ενίοτε μοναχικό. Όπως τότε που υποστήριξε την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, που επέκρινε την άγονη εθνική πολιτική απέναντι στην ΠΓΔΜ, που χαιρέτισε την νίκη του ΠΑΣΟΚ το ΄81 αν και είχε μείνει ο ίδιος εκτός Βουλής. Ο Λεωνίδας με τις ιδέες, τις πολιτικές του παρεμβάσεις, την αγωνιστική του διαδρομή και τη στάση του ήταν ένας από τους κύριους θεμελιωτές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, με καθοριστική συμβολή στις πιο θετικές όψεις της.
Λιτός και ασκητικός, με αστική κουλτούρα και φανατικός οπαδός της γνώσης, ο Λεωνίδας διακρινόταν για την ευχέρια του λόγου του, για τη δεξιότητητά του να ακριβολογεί με ένα πλούσιο λεξιλόγιο, για το ακάματο κυνήγι των νέων ιδεών και για την ικανότητά του να συνεπαίρνει με το πάθος του.
Ο Λεωνίδας ακολούθησε τον Νίκο Θέμελη στο μακρύ ταξίδι της μοναξιάς κι αυτός ο Αύγουστος είναι βαρύς. Οι δυό τους γνωρίστηκαν στα ύστερα χρόνια τους και προσέγγισαν ο ένας τον άλλο με σεβασμό στην ιστορία τους, με την εκτίμηση δυό ανθρώπων που χαρακτηρίζονταν από τα ίδια ποιοτικά γνωρίσματα, που είχαν τη λατρεία της κλασσικής μουσικής και την αφοσίωση στις αρχές και τις αξίες τους.
Ο Λεωνίδας ήταν ο ηγέτης της Ανανεωτικής Αριστεράς που στάθηκε με αστείρευτη ανιδιοτέλεια στην πορεία του, που πέρασε από τους δύσβατους δρόμους της "δρακογενιάς" και βγήκε ακέραιος, γενναιόδωρος, επιεικής και μαχητικός, πάντα παρών - ως σήμερα. Συνεπής ως το τέλος του, μας αποχαιρέτισε κι έφυγε, πιστός στο ραντεβού του με την Καλλί.
απο το protagon.gr
Ο Λεωνίδας ήταν ο ηγέτης της Ανανεωτικής Αριστεράς που στάθηκε με αστείρευτη ανιδιοτέλεια στην πορεία του, που πέρασε από τους δύσβατους δρόμους της "δρακογενιάς" και βγήκε ακέραιος, γενναιόδωρος, επιεικής και μαχητικός, πάντα παρών - ως σήμερα. Συνεπής ως το τέλος του, μας αποχαιρέτισε κι έφυγε, πιστός στο ραντεβού του με την Καλλί.
απο το protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου