Εξαφανίσεις

του Γιώργου Λιακόπουλου


Οι έμμονες ιδέες στην πολιτική δεν είναι σπάνιες. Μία από αυτές εσχάτως περιστρέφεται γύρω από τον άξονα «εξαφανίζεται η ΔΗΜΑΡ». Εως τώρα θα την κατάπιναν οι «58» - προτού καταπιούν τον εαυτό τους. Εν πάση περιπτώσει, αυτό είχε μια λογική βάση.


Στον χώρο της Κεντροαριστεράς κινείται η ΔΗΜΑΡ, εκεί προσπάθησαν να παρέμβουν οι 58, θα μπορούσε να προκύψει ανασύνταξη δυνάμεων εις βάρος της. Αλλά απεδείχθη ότι η ΔΗΜΑΡ μπορούσε να υπάρχει χωρίς τους 58, οι 58 χωρίς τη ΔΗΜΑΡ όχι.


Το τελευταίο διάστημα το ψάρι που θα καταπιεί τον Ιωνά έχει τη μορφή του Σταύρου Θεοδωράκη. Κάποιοι αποφαίνονται ότι Το Ποτάμι απειλεί κυρίως τη ΔΗΜΑΡ. Αν τα προηγούμενα ήταν αυθαίρετα, αυτό είναι παράλογο: πόσοι ψηφοφόροι μπορεί να ταλαντεύονται ανάμεσα στον Κουβέλη και στον Θεοδωράκη; Πού διασταυρώνονται τα χαρακτηριστικά τους, ώστε να έχει κάποιος δίλημμα ποιον να επιλέξει;


Αν υπάρχουν δύο πρόσωπα που απευθύνονται σε εντελώς διαφορετικές κατηγορίες πολιτών είναι αυτοί οι δύο. Πιο απλά, τον μόνο που δεν απειλεί - λόγω προφίλ - ο Σταύρος είναι ο Φώτης. Οσοι τον ψήφισαν ή σκέφτονται να τον ψηφίσουν τον ξέρουν και τους ξέρει και θα το κάνουν για συγκεκριμένους λόγους. Ενδεχομένως σχετίζονται με το ΠαΣοΚ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε καμία περίπτωση με Το Ποτάμι.


Οσο και αν κάποιες θεωρίες εκλαμβάνουν τη ΔΗΜΑΡ ως είδος υπό εξαφάνιση, αυτό δεν προκύπτει από τα χαρακτηριστικά της παρουσίας της στον δημόσιο χώρο. Είναι υπαρκτή κοινοβουλευτική δύναμη, με λιγότερα προβλήματα συνοχής από τα γειτονικά της κόμματα, διευρύνεται με προσχωρήσεις πολιτικών στελεχών από άλλους χώρους ενώ δεν φεύγουν στελέχη από τις γραμμές της, και μόλις πρόσφατα ένας ικανοποιητικός αριθμός πνευματικών ανθρώπων δήλωσε την πρόθεσή του να τη στηρίξει.


Γιατί λοιπόν να απειλείται με εκλογική εξαφάνιση όταν υπάρχουν οι λιγότερες προϋποθέσεις για μετακίνηση των ψηφοφόρων της; Με ποια λογική κάθε καινούργιο πολιτικό σχήμα, προτού καν υπάρξει, απειλεί ειδικά τη ΔΗΜΑΡ και όχι άλλο κόμμα; Γιατί να είναι ο Κουβέλης ο πιο εύθραυστος πολιτικός αρχηγός και όχι οι επικεφαλής των κομμάτων που δοκιμάζονται συνεχώς από τις επιλογές τους; Οι απαντήσεις υπάρχουν σε αυτό που θα έλεγε ο αμερικανός πολιτικός φιλόσοφος Ερικ Χόφερ: «Μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό που ο αντίπαλός σου φοβάται περισσότερο από τα μέσα που χρησιμοποιεί για να σε κάνει να φοβηθείς».